Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/395

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


A gdy tako uporny był,        5
Żadny mu się nie przeciwił,
Tym zwycięstwem tako spyszniał:
Bykowi się przeciwić śmiał.
Więc się na byka zabieży,
W czoło mu swym łbem uderzy,        10
Ale odpadł, aż ledwy wstał,
Idąc zasię, wielmi lutał:
„Jakożem ja szalony był,
„Iżem się o nierównie kusił!
„Rówienemli ja bykowi?        15
„Niestotyż mnie, nędznikowi!”
Rad zawżdy omiń mocnego,
Nie przeciw się sile jego!
Niechać też swe grozy płodzi,
Zwłaszcza, gdy tobie nie szkodzi.

Abstemius 79 De ariete, cum tauro pugnante — FE (135) O baranie z wołem. — Błażewski 22 Ciężej od sobie nierównego znosić. O byku i baranie.

193. Wdowy za mąż gotowy.

Wdowa rychło po pogrzebie
Uteskniła sama sobie
A za mąż ić wolą miała,
Jedno iże się sromała,
Wstydając się urągania        5
I ludzkiegu obmawiania,
Jakie więc ony cierpiały
Drugie, które śluby brały.
Kmotra jej, gdy to baczyła,