A napotym nic nie mają,
U innych z ręku patrzają.
Abstemius 35 De gliribus, quercum eruere volentibus. — FE (119) O szczurach i o dębie.
Niedźwiedź gdy ula dobywał,
A miód z niego wyjadać chciał,
Pczoła go jedna ujadła,
Która nań pierwej przypadła.
On więc gniewy począł sapać 5
A tym więcej on ul drapać,
Aż się nań wszytki zebrały
A ciężko ji ukąsały.
Poniewoli sie odgniewał
I ledwie sie im wybiegał; 10
A mając teskność w boleści,
Żałował swojej głupości:
„Barzom szalenie uczynił,
„Iżem ku pomście prętek był;
„Oto dla małej przyczyny 15
„Podjąłem ból tako silny“.
Nie wadzić drugdy przecierpieć,
Małej krzywdy nizacz[1] nie mieć,
Niźli dla upornej kaźni
Mnogich nabyć nieprzyjaźni. 20
Abstemius 38 De urso et apibus. — FE (120) O niedźwiedziu z pszczołami. — Błażewski 71 Kto się mści dwa razy bywa bit. O niedźwiedziu a pszczołach.
- ↑ W pierwodruku: nizac.
