Strona:PL Chrzanowski Ignacy - Biernata z Lublina Ezop.djvu/261

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.


Rimicius: D (189) De viatore. [H 315 Ὁδοιπόρος ϰαὶ Έρμῆς]. C (176) Wandrownijk. — FE (61) O podróżnym i o kobieli jagód. — Rej Figl. Co księdzu łupiny dal, miasto orzechów. — por. Jabłonowski 39 Jowisz i podróżny. Diis impossibilia ne voveas et vota serva. — por. Godebski (457) Łakomca.

81. Rad tego niechaj, czego mieć nie możesz.

Linka, niegdy łaczna będąc,
Chodziła, na śliwy patrząc,
Mówiąc: „By która upadla,
„Jakobych ją smaczno śniadła“!
A ony sie tylko chwiały,        5
Iż czas nie był, nie padały;
Liszka, gdy długo czekała,
Idąc precz, z sobą gadała:
„Otóżci o śliwy nie dbam
„I tak ich nierada jadam,        10
„A zwłaszcza iże są małe,
„A i jeszcze nieuźrzałe“.
Roztropnyć sie mieni nie dbać
O to, czego nie lża dostać,
A gdy szczeście nie folguje,        15
O to sie też nie pracuje.

Rimicius: D (190) De vulpe quadam. [H 33 Ἀλώπηξ ϰαὶ βότρυς]. Phaedrus IV, 3 De vulpe et uva. St (173) De vulpe et uva. C (111) O lissce a o hroznijch. — FE (79) O liszce niektórej. — Błażewski 56 Łyczkoć było, Liszka i grono wina. — Minasowicz (44) Gardzi tym pyszny, czego dostąpić nie może. Liszka i grono winne. — Tenże (111) Liszka i grono winne. — Jakubowski 53 Lis i winogrona (L III, 11 Le renard et les raisins). — Górecki (II, 217) Lis (i kiełbasy).