Przejdź do zawartości

Strona:PL Bronisława Ostrowska - Opale.djvu/048

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


PIEŚŃ
(Fragment).

Głucha krawędź otchłani. Oćma i pustka śmiertelna
Dzwonne śpiewanie nizin mrze w zachodowej jasności.

ONA.

Śpiewają na nizinach... śpiewają...
O ludzkie pieśni!
Dźwięczą wami doliny i stoki gór,
Pola i lasy do wtóru wam grają,
A jesteście jako ptakowie leśni
I jako koników polnych chór...
O ludzkie pieśni!
Czasami wicher z dolin was przywiewa
Aż tu,
A wonczas niby obłąkana mewa
Wśród chmur,
Na roztoczach oceanu w nocy,
Opadacie bez siły i bez tchu
I konacie w niemocy...
O ludzkie pieśni