ufaió̗cich, a tyste*, gisz w syó̗ ufaió̗ a w swey syle syó̗ chelpyó̗, ponyzasz. A tak dokonawszi placzu, a przes czali dzen modlenye lyud[1] ku bogu wipelnywszi, ió̗ly syó̗ cyeszicz Achiora, rzekó̗cz: Bog oczczow naszich, gegoszesz ti mocz zwyastowal, on obdarzicyel (?) tobye da za otplató̗, abi ti drzewyey gich zagynyenye uzrzal, nyzly nasze. A gdisz pan bog dobrowolenstwo da slugam swim, bó̗dz s tobó̗ takez pan myedzi namy. a iako syó̗ tobye bó̗dze lyubycz, tak s twimy se wszemy bó̗dzesz przebiwacz. Tedi Ozias dokonaw radi, poymye gy do swego domu y ucziny wyelykó̗ vyeczerzó̗. A wezvaw wszech kaplanow, spolu wipelnywszi post, pokarmyly syó̗. A potem wszitek lyud bil zwolan, a przes czaló̗ nocz w koscyele syó̗ modlyly, proszó̗c pomoci od boga israhelskego.
Potem Olofernes drugego dnya przikaze swim woyskam, abi cyó̗gly przecyw Betuly. A bilo pyeszich XX a sto tysyó̗czow, a gezczczow XXII tisyó̗czow, kromye tich prziprawnich mó̗zow, gisz bily zgymany a przywyedzeny z wloscy y z myast wszelkego wyeku. Cy syó̗ wszitci prziprawyly ku pobycyu przecyw sinom israhelskim. Y przidó̗ po stronye gori az na sami wyrzch, gen patrzy do Dotaym, ot myasta, geszto slowye Belma, az do tego myasta, gezto slovye Celmon, gesz lezi przecyw Ezdrelon. Tedi sinovye israhelsci uzrzawszi gich wyelykoscz, padly na zemyó̗, sipyó̗c popyol na swe glowi, gednostaynye syó̗ modlyó̗c, abi bog israhelski ukazal swe mylosyerdze nad svim lyudem. A wszó̗wszi na syó̗ odzenya swa boió̗wa* y obsadzily wó̗skoscy drog myedzi goramy, a tu bidlyly strzegó̗cz tich drog we dnye y w noci. Potem Olofernes zgezdziw wszó̗di w okol, naydze studnyce na poludnye* stronye przed myastem, z nychze gest woda wyedzona do myasta. y przikazal przecynacz ruri wodne. Ale bili nyedaleko od muru gyne studnyce, z nychze kradmo wodi nacziraly ku ochlodzenyu syercz swich wyó̗cey, nyszly ku pycyu. Ale sinowye Amonowy a Moaboui przistó̗pywszi ku Olofernoui, rzekly: Sinowye israhelsci nye ufaió̗cz w kopye any w strzelbó̗, ale gori bronyó̗ gich, a pagorki ge ogradzaió̗. przeto radzi na wyrzch osadzaió̗ syó̗. A przeto chceszly ge przes boia przemocz: polosz stroszó̗ u studnye, acz z nych nye byerzó̗ wodi. a tak przes myecza zgubysz gee, bocz snadz ustanó̗cz w praci, podadzó̗ tobye myasto swe, gegosz mnymaió̗, bi nye moglo dobito bicz, yze gest na gorze posadzono. Y zlyubylo syó̗ to slowo Olofernoui y wszem gego raczczam, y ustani na wsze stroni w okol stroze nad studnyczamy. A gdisz ta strosza trwala za trsydzescy[2] dny, przeschnó̗li cysterni y zgromadzenye wod wszitkim bidlyó̗cim w Betuly, tak yze nye bilo we wszem myescye, ot-
