Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/376

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

namy klama: pocyó̗gnyem na gori. a gdiz zgymany bó̗dó̗ gich moczny, tedi takesz s nymy Achior myeczem porazon bó̗dze, abi wyedzal wszelki narod, yze Nabuchodonozor gest bog zemski, a kromye gego nye gynego.

VI.

I stalo syó̗, gdisz przestaly mowyenya swego: roznyewaw syó̗ Olofernes, rzekl ku Achiorovy: Przeto yzesz nam prorokowal, rzekó̗cz, yze lyud israhelski obranyon* bó̗dze bogem swim: ia tobye ukazó̗, yze nye gest gyni bog, geno Nabuchodonozor. Kedysz ge pobygemi wszitki iako genego czlowyeka: tedi s nymy y ti myeczem Asyrskim zagubyon bó̗dzesz, a wszitek Israhel s tobó̗ zagynyenym pomynye. A skusysz, yze Nabuchodonosor gest pan wszey zemy. a tedi myecz mego ricerstwa przędzę twe boki, a przeklot só̗cz, myedzi rannimy Israhelskimy padnyesz, a nye odetchnyesz, az s nymy y zgynyesz. A gestly proroczstwo swe mnysz prane: nye zmyeny syó̗ oblycze twe, a groza, iasz twarz twó̗ posyadla, otydzi ot cyebye, acz mnysz, yze ta slowa ma nye mogó̗ syó̗ wipelnycz. Ale abi wyedzal, yze s nymy spolu tego doydzesz: owa w tó̗ godzinó̗ temu lyudu bó̗dzes przitowarziszon, yze gdisz godne mó̗ki od myecza mego przimó̗, ti podobney pomscye podlyó̗szesz. Tedi przikazal Olofernes slugam swim, abi popadnó̗cz Achiora, y wyedly gy do Betkulyey a daly gy w ró̗ce sinom israhelskim. A wszó̗wszi gy sludzi Olofernoui, braly syó̗ po polyoch. Ale gdisz syó̗ prziblyzily ku goram: wiszly przecyw gym cy, gysz s proce luczaió̗. A ony syó̗ odwrocywszi od boku gori, prziwyó̗zaly Achiora ku drzewu za ró̗ce y za nodze, a tak swyó̗zanego vycynamy nyechawszi go tu, wrocyly syó̗ ku panu swemu. Potem sinowye israhelsci sczedwszi z Betulyey, przigely k nyemu, gegosz rozwyó̗zawszi, wyedly do Betulyey. A postawywszi gy poszrzod lyuda tego, ió̗ly syó̗ gego pitacz, prze ktoró̗bi vynó̗ Asyrsci swyó̗zanego gego tu nyechaly. A w tich dnyoch bilesta tu dwye ksyó̗szó̗cy: Ozias, sin Mycha s poko[a]lenya Symeonowa, a Charmi, gen slowye Gotonyel. A tak stoió̗ przed starszimy Achior y przede wszemy, pocznye powyadacz wszitko, czso bil mowyl ku opitanyu Olofernowu, a kako lyud Olofernow prze takó̗ rzecz chcyal gy zabycz, a kako Olofernes roznyewaw syó̗ prze takó̗ rzecz, kazal gy Israhelskim dacz, abi, gdiszbi sini israhelske przemogl, tedibi takesz y samego Achiora mó̗kamy rozmaytimy kazal zagubycz. przeto yze bil rzekl: Bog nyebyeski gest obroncza gich. A gdisz to wszitko Achior wimovyl, wszitek lyud padnye na swa oblycza, modlyó̗cz syó̗ bogu, a pospolytim narzekanym y placzem genostaynye swe proszbi przelewaly, rzekó̗cz: Panye boze nyeba y zemye, wezrzi na gich pichó̗, a wzglyó̗dny na naszó̗ pokoro, a twarzi twich swyó̗tich obezrzi, a ukasz, yze ti nye opusczasz w cyó̗

  1. Karta kodeksu nr 182