więcey wody ná potop/ ku wytráceniu wßelkiego ćiáłá. Będźie tedy łuk on ná obłoku/ y wejrzę nań/ á bym wſpomniał ná przymierze wieczne / między Bogiem y miedzy wßelką dußą żywiącą w kázdem ćiele/ ktore jeſt ná źiemi. Zátem rzekł Bog do Noego: Tenći jeſt znák przymierza/ ktorem poſtánowieł miedzy mną/ y miedzy wßelkiem ćiáłem ktore jeſt ná źiemi.
A Byli Synowie Noego ktorzy wyßli zKorabiá Sem/ y Chám/ y Jáfet: á Chám jeſt Ojcem Chánáán. Ci trzej są ſynowie Noego/ przez ktoreśię nápełniłá ludem wßyſtká źiemiá.
TEdy Noe począł upráwiáć źiemię/ y náſádźił winnicę. Potem pił wino : á upiwßy śię/ odkrył śię/ w námiećie ſwojm. A ujrzawßy Chám Oćiec Chánáánow nágość Ojcá ſwego/ oznájmił to dwiemá bráći ſwey ná dworze. Tedy wźiąwßy Sem y Jáfet ßátę/ á włożywßy ją obá ná rámioná ſwe / ßli wſpáł/ y zákryli nágość Ojcá ſwego á oblicza ich odwrocone były, że nágośći Ojcá ſwego niewidźieli. A ocućiwßy śię Noe zwiná ſwego/ gdy śię dowiedźiał co mu uczynił Syn jego młodßy/ Rzekł : Przeklęty Chánáán/ ſługą ſług bráci ſwojei będźie. Rzekł też: Błogoſłáwiony Pan Bog Semow/ á niech będźie Chánáán ſługą ich. Niech rozßerzy Bog Jáfetá/ y niech mießka wnamiećiech Semowych/ á niech będzie Chánáán ſługą ich.
Y żył Noe po potopie trzyſta lat/ y pięćdźieśiąt lat. Y było wßyſtkich dni Noego/ dźiewięć ſet lat/ y pięćdźieśiąt lat/ y umárł.
Rozrodzenie Synow Noego z Jáphetá, z Chámá, z Semá : y mießkánie ich po roznych Krájách kwiatá.
TEćſą rodzáje Synow Noego/ Semá/ Chámá/ y Jáfetá/ ktorym śię národźiło Synow po potopie. Synowie Jáfetowi/ Gomer y Mágog/ y Mádái/ y Jáwán/ y Lubal/ y Meſech/ y Tiras. A Synowie Gomerowi/ Aſchenaz y Rifát/ y Thogormá. A Synowie Jáwánowi Eliſá / y Thárſis/ Cithim y Dodanim. Od tych rozdźielone ſą wyſpy narodow po ſwych źiemiách: káżdy wedłud języká ſwego/ według pokolenia ſwego/ wnarodźiech ſwojich.
A Synowie Chámowi[1] Chus y Miſráim/ y Put/ y Chánáán: Synowie záś Chuſowi Sebá/ y hewilá/ y Sábtáh/ y Regmá/ y Sábtáchá. A ſynowie Regmy Sebá y Dedán. A Chus zpłodźił Remrodá/ ktory począł być możnym ná źiemi. Ten był możnym myśliwćem przed obliczem Páńſkiem/ przetoż śię mowi/ jáko Remrod możny myśliwiec przed Pánem. A początek Kroleſtwá jego był Babel/y Erech[2] y Achád y Chálne wźiemi Senáár. Ztey źiemie wyßedł Aſſur/ y zbudował Niniwen / y Rehobot miáſto/ y Chále. Tákże Reſen/ miedzy Niniwen y miedzy Chale/ to miáſto jeſt wielkie. Miſráim też zpłodźił Ludimá / y hánánimá/ y Laubimá y Neftuhimá. Y Pátruſimá/ y Chaſluchima/ (zktorych poßli Philiſtynowie/)y Káphtorymá. Chánáan też zpłodźił Sydoná pierworodnego ſwego/ y Chethá. Y Jebuſá/ y Amorrá/ y Gergeſá. Y Chewá/ y SAmárá/ y Chámátá/ zkąd śię potym rozrodźiły domy Chánánejczykow. A gránice Chánánejſkie były od Sydonu idąc do Geráry/ áż do Gázy/ áż wnidźieß do Sodomy y Gomorry/ y Adámy/ y Seboimá/ áż do Lázy. Ci ſą Synowie Chámowi w fámiliách ſwych/ w językach ſwych/ w źiemiách ſwych/ w narodźiech ſwych.
A Semowi/ Ojcu wßyſtkich ſynow heberowych/ brátu Jáfetá ſtárßego urodźili śię ſynowie. Synowie Semowi Elám[3] y Aſſur/ y Arfáchſách/ y Lud/ y Arám. Synowie záś Arámowi Hus y Hul/ y Geter y Meſch. Arfáchád záś zpłodźił Selechá á Selech ſpłodził Heberá. A Heberowi urodźili śię dwá Synowie : imię jednemu Fáleg/ iż zá dni jego roźdźielona jeſt źiemiá: á imię brátá jego Jektan. Je-
