Strona:PL Barewicz O powstaniu mowy Demostenesa.pdf/30

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

jakim Demostenes usuwa zarzuty przeciwnika w §. 28. ἀλλ᾽ὡς οὐ πεποίηκεν, ἃ κατηγόρηκα ἢ πεποιηκὼς οὐ περὶ τὴν ἑορτὴν ἀδικεῖ, τοῦτο δεικνύτω.
Wraca on prawie w tych samych słowach w §. 142: προσήκειν μέντοι τούτῳ μὴ ταῦτα λέγειν ἡγοῦμαι νυνί ἀλλ᾽ὡς οὐ πεποίηκέ τι τούτων, ὧν αὐτοῦ κατηγόρηκα διδάσκειν. κ. τ. λ. jakby mowca nie chciał lub nie umiał zbić podniesionych zarzutów.
Mniejszéj wagi jest téż powtórzenie tej samej myśli w następujących ustępach:
§. 16. τὴν γὰρ ἐσθῆτα τὴν ἱεράν (ἱερὰν γὰρ ἔγωγε νομίζω πᾶσαν ὅσην ἄν τις ενεκα τῆς ἑορτῆς παρασκευάσηται, τέως ἂν χρησθῇ... ἐπεβούλευσεν... διαφθεῖραί
por. z §. 26. ὅ τε γὰρ χορὸς ἦν τῆς πόλεως, ἥ τ᾽ἐσθὴς τῆς ἑορτῆς εἵνεκα πᾶσα παρεσκευάζετο. –
§. 83. ἄνθρωπος πένης μέν τις καὶ ἀπράγμων, ἄλλως δ᾽ οὐ πονηρός ἀλλὰ καὶ πάνυ χρηστός
por. §. 95. οὗτος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πένης μὲν ἴσως ἐστίν, οὐ πονηρὸς δέ γε. –
§. 90. δραχμήν δ ούδέπω μίαν έκτέτικεν.
por. §. 91. τὴν καταδίκην ἐκτέτεικε, δι᾽ἣν τὸν ἄνθρωπον ἀπώλεσεν; οὐδὲ χαλκοῦν οὐδέπω καὶ τήμερον. –
§. 102. τόν κονιορτόν Εύκτήμονα
por. §. 139. Εὐκτήμων ὁ κονιορτός.
Porównawszy tyle powtórzonych ustępów, przechodzimy obecnie do porównania ustępów §. 101. i 184–185, na których wyłącznie opierając się, dawni i nowsi krytycy odmawiali mowie wykończenia. Zawierają bowiem dosłowne powtórzenie tego samego porównania uczynków Midyasza z έρανοι, jak to zestawienie ich i porównanie wykazuje: 101.