Ponieważ „Kiermasy na Warmji“ po części pisane są w trzech djalektach, mianowicie w mazurskim i warmijskim a- i e-djalekcie, nadto w nieutartej, co do a-djalektu, może po raz pierwszy ukazującej się pisowni, więc potrzebne są niektóre dopiski i objaśnienia, zwłaszcza, że wszystkie trzy djalekty po szczególnych wsiach, miastach i okolicach w różnych przedstawiają się formach i odbrzękach.
Na przykład nie zachodzący w piśmiennej mowie odbrzęk ang: „w rangku“ (w ręku) „psiuł z rangki woda“ nie da się chyba inaczęj wyrazić w piśmie, jak przez zestawienie liter ang, ażeby wydostać brzmienie jak w wyrazach: angelus, Angoulême, Angst. Dalej a-djalekt ma wyraz: ksiąjżka (książka). Odbrzek ą nie jest jak w wyrazie ksiojżka i nie ksiójżka lecz ąj. Wyraz gęsi przedstawia się w a-djalekcie jak: gajsi i gasi, w e-djalekcie: gejsi i gesi, po miastach gensy, po rosyjsku gusy — więc ten sam wyraz w różnych odbrzękach. Sprawa dla językoznawców bardzo ciekawa i dochodzeń godna.
Liczba pojedyńcza.
| 1. gniady koń | dobry brat | ksiądz |
| 2. gniadego konia | dobrego brata | ksiandza |
| 3. gniade(a) mu koniozi | dobre(a)mu bratu | ksiandzu |
| 4. gniadego konia | dobrego brata | ksiandza |
| 5. gniady koniu | dobry bracie | ksiajże |
| 6. z gniadam koniam | z dobram bratam | ksiandzam |
| 7. w gniadam koniu | w dobram bracie | ksiandzu |
