Toteż, im bardziej mężczyzna wydaje się namiętny i zapalny, tem trudniej odważy się kobieta na ten sposób. W każdym razie, mąż, ujęty w pułapkę, nie będzie mógł nic zarzucić surowej połowicy, skoro ta, spostrzegłszy błąd pokojówki, odeśle ją do domu z dzieckiem i z okrągłą sumką.
Gdy kobieta pragnie doprowadzić do zgodnego rozdziału, wówczas, jednym z najpotężniejszych sprzymierzeńców jest dla niej lekarz. Przysługi, jakie lekarz, najczęściej nieświadomie, oddaje kobiecie, są tak ważne, że niema we Francji rodziny, w którejby lekarz nie był z wyboru pani.
Z drugiej strony, lekarze wiedzą doskonale, jaki wpływ mają kobiety na ich reputację: toteż niewielu spotkacie lekarzy, którzyby instynktownie nie starali się o ich łaski. Człowiek wybitny, który doszedł już do sławy, nie wdaje się w owe podstępne knowania kobiece; i on jednak wchodzi w nie mimowoli, sam o tem nie wiedząc.
Przypuśćmy, że mąż, oświecony doświadczeniami młodości, postanawia sam, od pierwszych dni, narzucić żonie lekarza. Dopóki jego kobiecy przeciwnik nie zdaje sobie sprawy z korzyści, jakie można wyciągnąć z tego sprzymierzeńca, podda się w milczeniu; z czasem jednak, skoro zawiodą wszystkie próby zjednania dla swej sprawy owego wybranego przez męża człowieka zaufania, pochwyci chwilę, aby rzucić tę szczególną insynuację:
— Nie podoba mi się zachowanie tego pana przy badaniu.
I ot, już się pozbyła naszego doktora!
Zatem, albo kobieta sama wybiera lekarza, albo przeciąga na swoją stronę tego którego jej mąż narzuci, albo się go pozbywa.
Jednakże, ta walka zdarza się bardzo rzadko, gdyż młodzi ludzie, wstępujący w związki małżeńskie, znają przeważnie jedynie świeżo upieczonych doktorów, którym bynajmniej nie mają ochoty
