Ta strona została przepisana.
Z CYKLU »W GŁUCHYM LESIE«
W szerokiem pustem polu,
Na uroszonej ziemi,
Tam dusza moja klęczy,
Z skrzydłami złożonemi...
Dokoła martwa głusza
I smętność ugorowa,
A dusza moja klęczy,
Żarliwe szepcząc słowa...
Dokoła niebo chmurne,
Skroś pustki mrok się wije,
A dusza moja klęczy
I kornie w pierś się bije...
Sto gór, sto rzek mi do niej,
Sto zwątpień, sto rozpaczy...
A ona klęczy cicha,
I krzyż na czole znaczy...
Ja idę i przechodzę
W błysk gromów, w burz zawieje,
A ona klęczy cicha,
Wmodlona w swą nadzieję...
Ja idę i przechodzę
W tych cudnych ziem posusze,
I widzę — w naszem polu —
Klęczącą moją duszę.
