Ta strona została uwierzytelniona.
POECI HISZPAŃSCY.
RADA NA SMUTEK.
(Z ANTONIA TREUBY.)
I.
Westchnienie bracie, pierś twoją targa,
Z ust twoich rzewna wybiega skarga,
Boleść tę sercem dzielę ja całem:
To co ty cierpisz i ja przetrwałem.
W długiej tęsknocie zbiegł mi wiek młody,
Jak ty poznałem życia zawody;
Sny, co się wyśnić nie miały wcale,
Sny o miłości, szczęściu i chwale.
Rzewniem ja płakał we dnie i w nocy,
Łzami słodziłem ból mój sierocy;
Daremno łzami słodzić złą chwilę:
W łzach tyle jadu! goryczy tyle!
