Strona:PL Adam Próchnik - Ignacy Daszyński życie praca walka.pdf/30

niać jego życie. Zaczęła się ożywiona kampanja wiecowa i demaskowanie posłów „demokratycznych“, którzy odegrali w tej walce bardzo smutną rolę. Z końcem marca 1894 r. udał się Daszyński do Wiednia na czwarty kongres austrjackiej socjalnej demokracji, specjalnie poświęcony taktyce walki o prawo wyborcze. Na kongresie tym zostało rzucone hasło strajku powszechnego.
 Na wiosnę 1894 roku Daszyński wrócił do Krakowa i objął z powrotem redakcję „Naprzodu“. Będzie to odtąd na kilkadziesiąt lat stałe miejsce jego zamieszkania. W połowie sierpnia 1894 r. we Lwowie odbył się trzeci kongres socjalistyczny Galicji i Śląska przy żywym udziale Daszyńskiego. Omawiano sprawę strajku powszechnego w walce o reformę wyborczą, sprawę programu wiejskiego, sprawę 10-godzinnego dnia pracy. Daszyński referował sprawę stosunku do mieszczańskiej demokracji i zaatakował tę ostatnią bardzo ostro. W sprawie tej wydał specjalną broszurę p. t. „Bankructwo demokracji galicyjskiej“. Czwarty kongres odbył się we wrześniu 1895 roku w Nowym Sączu i wykazał wzrost partji i zwiększenie natężenia walki politycznej.
 Z końcem lipca 1896 r. Daszyński jest znów delegatem na kongresie międzynarodowym, który tym razem został zwołany do Londynu. Bierze udział w pracach komisji akcji politycznej i podpisuje wspólną deklarację polskiej delegacji, stwierdzającą, że „robotnicza Polska jest w naszych sercach jedną i niepodzielną“.
 W r. 1896 Daszyński odsiedział karę 6-tygodniowego więzienia. Była to szesnasta skolei sprawa polityczna w jego życiu.
 W ciągu najbliższych lat sprawa reformy wyborczej stała wciąż na pierwszym planie życia politycznego Galicji. Pierwszy etap walki skończył się jesienią 1896 r. Ówczesny premjer austrjacki Badeni przeprowadził częściową reformę, polegającą na stworzeniu t. zw. kurji powszechnej. Obok 353 posłów wybieranych przez dotychczasowych uprzywilejowanych wyborców miano wybierać 72 posłów w głosowaniu powszechnem. Był to pierwszy wyłom, przez który klasa robotnicza przedostać się mogła do udziału w życiu politycznem. Otwierała się perspektywa zdobycia trybuny parlamentarnej dla dalszej walki o prawa.