Przejdź do zawartości

Strona:PL A Dumas La San Felice.djvu/166

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Kawaler San Felice.

Jużeśmy to powiedzieli w jednym z rozdziałów, może w pierwszym, że kawaler San Felice był liczonym.
Lecz jakkolwiek uczeni, jak podróżnicy Sterna, mogą się dzielić a nawet podzielać na mnóstwo kategorji, trzeba ich jednakże dzielić na dwa rodzaje: Uczonych nudnych.
Uczonych zajmujących.
Pierwszy rodzaj jest najliczniesjzy i uchodzi za najmądrzejszych.
Znaliśmy w ciągu życia kilku uczonych zajmujących; współkoledzy zwykle wypierali się ich, jako psujących rzemiosło łącząc dowcip i wyobraźnię do nauki.
Czy to zaszkodzi mu w umyśle naszych czytelników’ lub nie, obowiązani jesteśmy wyznać, że kawaler San Felice należał do drugiego rodzaju uczonych, to jest do rodzaju uczonych zajmujących.
Nauki te wyniosły go po nad życie rzeczywiste, rzucając na drogę rozmyślania. To też, gdy z okna swego domu, zamieszkiwanego przez jego ojca i pradziada, w noc gorącą kanikularną wr Neapolu, śledził pod wiosłem rybaka lub pod smugami rysowanemi jego łódką, zapalający się niebieskawy ogień jakby odbicie gwiazdy Venus, i gdy przez godzinę, czasami noc całą, nieruchomo wsparty o okno, patrzył na zatokę iskrzącą od światła, a gdy wiatr południowy poruszając falami, wiązał jedne z drugiemi jak wieńce ogniste niknące z pod jego oczu