pieczenia spokoju wewnątrz województwa i obrony granic, a także wolność elekcji. Zjazd wołyński nie powołuje się na żadną z wcześniejszych konfederacji.
Między końcem lipca a 21 sierpnia 1572 roku, datą związania ponadlokalnej konfederacji w Radziejowie dla województw kujawskich, jest luka źródłowa w informacjach o istnieniu konfederacji partykularnych na terenie Polski. Być może miały one miejsce, znaczenie ich jednak musiało być niewielkie. Gdyby było inaczej, pozostałby ślad po ich istnieniu w spuściźnie dziejopisarskiej tamtej epoki. Wiadomo jedynie, iż w tym czasie, z inicjatywy prymasa Jakuba Uchańskiego, poprzez wojewodę mazowieckiego Stanisława Ławskiego, i dalej przez Stanisława Radzimińskiego starostę liwskiego i kamienieckiego usiłowano zgromadzić w pospolitym ruszeniu szlachtę województwa mazowieckiego na 20 sierpnia 1572 roku[1]. Cele tego zjazdu, którego miejscem miał być Lubotyń, nakreślone zarówno w liście J. Uchańskiego do wojewody mazowieckiego, jak i w korespondencji tego ostatniego ze starostą liwskim i kamienieckim, mają znamiona celu dla jakiego zawiązywały się konfederacje. Nie była to jednak konfederacja zawiązana samorzutnie przez szlachtę i senatorów województwa mazowieckiego, lecz zjazd inspirowany przez prymasa Uchańskiego i grupę senatorów znajdujących się przy nim. Stanisław Ławski pisał do Stanisława Radzimińskiego: „(…) nie chcąc tedy nic zaniedbać tego, co powinności naszej właśnie przynależy, a zwłaszcza iż też jesteśmy od jmci ks. arcybiskupa gnieźnieńskiego jako od prymasa Korony Polskiej i od ichm. panów rad koronnych przy jmci ks. arcybiskupie będących przez listy upomnieni, aby ich powiaty województwa swego ad arma ruszył (…), żeby tu zjechali na jedno miejsce do Lubotynia (…) tamże na polu lubotyńskim w namiotach są postanowieni ad diem 20 Augusti (…)“[2]. Nawiasem mówiąc do tego zjazdu województwa mazowieckiego nie doszło, bo według polecenia S. Ławskiego, i tym razem inspirowanego przez prymasa, z 27 lipca, w związku z oddaleniem się niebezpieczeństwa tatarskiego, odwołano go[3].
Próba utworzenia tego zjazdu prowadzi do kilku wniosków: po pierwsze mamy do czynienia z pewnego rodzaju niedojrzałością polityczną szlachty mazowieckiej. W tym czasie, gdy na terenie Korony miały już miejsce zjazdy
- ↑ Biblioteka PAN w Krakowie (dalej cyt: B. PAN, Kr.), Teki Pawińskiego, 8322, k. 13-13v: J. Uchański arcybiskup gnieźnieński do S. Ławskiego wojewody mazowieckiego, 18 lipca 1572; B. PAN, Kr., Teki Pawińskiego, 8322, k. 12-12v: S. Ławski wojewoda mazowiecki do S. Radzimińskiego starosty liwskiego i kamienieckiego, 18 lipca 1572 r.; B.PAN, Kr., Teki Pawińskiego, 8322, k. 15-16: S. Ławski do S. Radzimińskiego, z Ław, 27 lipca 1572.
- ↑ B. PAN, Kr., Teki Pawińskiego, 8322, k. 12-12v: S. Ławski do S. Radzimińskiego, 18 lipca 1572 r.
- ↑ B. PAN, Kr., Teki Pawińskiego, 8322, k. 15-16: S. Ławski do S. Radzimińskiego, z 27 lipca 1572 r.
