Strona:Opis ziem zamieszkanych przez Polaków 1.djvu/212

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

pełnie małe sekty protestanckie. Zwiększenie się liczby protestantów było wynikiem napływu obcych żywiołów do W. Księstwa. Napływu tego nie zdołało zrównoważyć przechodzenie niezbyt licznych Polaków protestantów na łono kościoła katolickiego.
Dla scharakteryzowania rozwoju stosunków, podajemy udział procentowy członków trzech wymienionych wyznań w r. 1816, 1849, 1871, 1880, 1890 i 1900. W obliczeniu tem pomijamy, jak już zaznaczono, drobne sekty protestanckie, stanowiące mniej więcej 100/00 ogólnej liczby ludności.
Na 1,000 osób było:

W roku Katolików Protestantów Żydów
1816 654 282 63
1849 636 307 57
1871 637 323 39
1880 653 313 33
1890 665 309 25
1900 678 302 19

Z zestawienia tego wynika, że liczba protestantów w W. Ks. Poznańskiem wzrastała bardzo szybko w pierwszej połowie wieku XIX, i aż do r. 1871, w ostatniej ćwierci wieku zaś dopływ protestantów z innych okolic także po utworzeniu komisyi kolonizacyjnej, która osiedla na dobrach, wykupionych z rąk polskich, prawie tylko protestantów, nie był dość silny, aby zrównoważyć naturalny przyrost ludności katolickiej. Udział procentowy Żydów zaś zmniejszał się stale.
Inny obraz otrzymamy, jeżeli zestawimy nie udział procentowy, lecz liczbę członków pojedyńczych wyznań z lat kilku:

W roku Katolików Protestantów Żydów
1819[1] 574,977 253,224 55,771
1849 847,665 409,286 76,757
1871 1,009,491 511,292 61,982
1900 1,280,172 569,564 35,327
  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – 1816.