cinę snopową. Są dwie karczmy, jedna należąca do klasztoru, druga do sołtysa. Jest tam sołtystwo, mające dwa łany; jest 9 zagród; pleban ma swoje grunta i łąki. Do parafii należą Brzyska, Kłodawa, Ujazd, Wróblowa, Lipnica[1]. Klasztor pobierał następujące daniny z tej wsi: z łanów kmiecich czynszu 3. grzywny 8. groszy, bez 2 szelągów, 30 jaj, 2. koguty, 2 sery; kmiecie odrabiali jutrzyny, płacili za oprawę 1 fertona, za obiad płacili kmiecie ½ grzywny, sołtys fertona. Karczma klasztorna, mająca pola, płaciła czynszu 3 marki, druga karczma należała do sołtysa; obydwie płaciły dziesięcinę snopową proboszczowi w Brzyskach. Z 9 zagród, mających pola, płaciła każda korzec żyta i 2 witki konopi czystych plebanowi. Sołtystwo, mające 2 łany, płaciło z obydwóch dziesięciny po fertonie proboszczowi w Brzyskach. Z czynszu brał sołtys dla siebie ½ grzywny. Był również młyn na rzece Wisłoce, z którego dawano miary. Wszystkie pola płaciły dziesięcinę plebanowi w Brzyskach. Kmiecie dawali stacyjnego 6 miar owsa, 18 kogutów, 1 antałek piwa (60 garncy), szynkę, albo 1 fertona. Jest 1. zagroda, mająca pola, która płaci ½ grzywny, a nie odrabia pańszczyzny. Brzyska graniczą z Kłodawą Błażkową, Lipnicą, Ujazdem, Czerminią, Dąbrową[2]. W r. 1581 trzymał Brzyska Krzysztof Pieniążek. Było wtedy we wsi łanów kmiecich 5, zagrodników z rolą 9, komorników z bydłem 3, komorników bez bydła 2; był 1 łan sołtysi, 1 czynszowy[3].
W r. 1740 została wydelegowana komisya z ramienia stolicy Apostolskiej i króla, która obliczyła dochody ze wszystkich posiadłości zakonu Benedyktynów, opactwa tynieckiego. Brzyska, Krajowice, Kołaczyce z Nawsiem, Wróblowa, Kłodawa, Lipnica i Bryły miały przynosić 7.000 złp. i należały do dochodów opata. Kiedy po rozbiorze Polski opactwo tynieckie dostało się pod panowanie austryackie i kiedy za czasów Józefa II. z rozkazu tego monarchy zabrano w latach od 1782 do 1786, wszystkie dobra leżące w części Polski, przyłączonej
