padają. Mieszkańcy wioski, nie posiadając dostatecznej ilości ziemi, aby ich wyżywiła, podtrzymują swoją egzystencyę zarobkiem dziennym. Jedni z nich pracują w browarze, drudzy na torze kolejowym lub w rafineryi niegłowickiej a przeważna część idzie na zarobek do Jasła latem i zimą. We wsi istnieje szkoła od r. 1837. W roku tym był organista zarazem nauczycielem. W r. 1862 została ta szkoła systemizowaną. Obecnie jest szkoła dwuklasowa o trzech nauczycielach. We wsi jest browar, produkujący rocznie znaczną ilość piwa, a największy i najgłośniejszy w powiecie. Kasa gminna wynosi 5.857 K 54 h. Jest czytelnia założona przez tow. Oświaty ludowej Wieś rozpada się na dzielnice: Gądki, Dąbrowy, Zajączkowice. Długosz pisze, że wieś Tarchów należała do kościoła parafialnego w Trzcinicy, a więc za czasów Długosza już była parafia i kościół w Trzcinicy. Jak dawno istnieje kościół, niewiadomo. Dawniej był do odczytania na ścianie rok 1551, być więc może, że rok ten jest rokiem wybudowania kościoła. Kościółek to zwyczajny, budowany z drzewa o jednej nawie, poświęcony pod tytułem św. Doroty. Nie posiada żadnych przedmiotów sztuki, oprócz pomnika w presbiteryum po lewej stronie ołtarza, na którym znajduje się następujący napis:
Na wspomnienie zasługują również rodzaj starodawnych okopów. Miejscowy Ks. proboszcz Józef Dybaś, tak je opisuje: Od strony Jasła, ponad brzegami Ropy, istnieją okopy starodawnej twierdzy. Według orzeczenia konserwartora zabytków starożytnych, p. Tomkiewicza z Krakowa, który okopy te oglądał, twierdza ta była bardzo silna, prawie nie do zdobycia. Pochodzi ona z czasów, kiedy jeszcze prochu nie znano i wów-
