w Jaśle książeczkę pod tytułem: „Historya cudownej statuy Najświętszej Pany Maryi w Tarnowcu“. Wydał także obrazki i medaliki cudownej statuy Matki Boskiej, które się we wielkiej ilości po okolicy rozeszły. Ze składek zbieranych odnowił i wewnątrz dał wymalować kościół tarnowiecki. W roku 1886 odbył pierwszą swą pielgrzymkę do Rzymu w towarzystwie ś. p. ks. arcybiskupa Izaaka Mik. Isakowicza, który go wielką przychylnością zaszczycał. W tymże roku został zamianowany wicedziekanem jasielskim. W r. 1888 ofiarowano ks. Fischerowi probostwo w rozległej i licznej parafii w Dobrzechowie. Na tem nowem stanowisku pracował ks. Biskup z tym samym zapałem co w Tarnowcu. Zdrowie jego zupełnie się polepszyło. Obok pracy parafialnej, zostawił po sobie wiekopomną pamiątkę przez wybudowanie nowego kościoła w miejsce starego, szczupłego i grożącego ruiną. Zastał w Dobrzechowie zebraną przez swego poprzednika ś. p. ks. Feliksa Buchwalda w drodze składek na budowę kościoła sumę sięgającą do 60 tysięcy zł. Zaraz po objęciu probostwa zabrał się do budowy, nie zaniedbując przytem dalszego zbierania składek. Plany kościoła wykonał architekt Teodor Talowski z Krakowa. Jest to pierwszy kościół tego zdolnego architekty, będącego obecnie profesorem politechniki we Lwowie. Kolator ś. p. Koman hr. Michałowski ofiarował bardzo wiele materyału; włościanie z parafii zwozili bezpłatnie wszystek materyał i dostarczali ręcznej roboty. Kościół został w r. 1892 tymczasowo poświęconym (konsekrowanym przez biskupa dotychczas jeszcze nie jest). Kościół jest ozdobą okolicy. — Pracował też ks. proboszcz Fischer w kierunku społecznym: pod okiem i opieką jego powstało w parafii dobrzechowskiej kilka kółek rolniczych ze sklepikami chrześcijańskimi, dwie straże ogniowe ochotnicze, kilka czytelni ludowych. W grudniu r. 1894, został wybrany posłem do Rady Państwa z IV. kuryi okręgu wyborczego Rzeszów-Kolbuszowa, przy uzupełniającym wyborze po śmierci posła ś. p. hr. Tyszkiewicza; po upływie kadencyi, zaś posłem z V. kuryi z kilku powiatów ze Rzeszowem sąsiadujących. Jako poseł należał do Koła polskiego, zajmował się szczególniej sprawami ludu wiejskiego, którego potrzeby zna na wylot i robił częste sprawozdania poselskie, uważając je za środek politycznego wyrobienia klas
