Strona:Ogrody północne, III.djvu/20

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nierównie prędzéy, nawet w gatunkach mchowych i uniki, zwyczaynie trudnieyszych do rozmnażania.
2) Sadzonkami. Wszystkie oranżeryyne róże, tak łatwo rozmnażają się sadzonkami czyli gałązkami, że nie ma potrzeby robić odkłady. Gałązki jak zwyczaynie na flance wtykają się do wazonów lub inspektu, z wiosny aż do lipca; powinny mieć naymniéy cztéry oczka, z których dwa zapusczają się do ziemi; w 6 lub 8.tygodni dostają korzonków, a wówczas przesadzają się do osobnych małych wazoników.
Nadto, jak nam jest wiadomo z doświadczenia, wszystkie gatunki róż gruntowych można rozmnażać przez sadzonki, (jeżeli będą robione w porze właściwéy) lubo nie z taką łatwością jak oranżeryyne. Wiosenne proste sadzenie gałązek nie zawsze się udaje, dla tego, że rozwinięcie oczka liściowego zwykle nastaje piérwéy, niżeli zrobi się napływ i strupek czyli gruczoł w mieyscu uciętém, z téy przyczyny gałązka prędko usycha. Ażeby takowe rozmnożenie udało się, należy sadzić gałązki w ostatnich dniach lipca lub pierwszych sierpnia, to jest zaraz po okazaniu się soków jesiennych — Na posadzonych w tym czasie gałązkach, liściowe oczka zatrzymując się we wzroście, nie rozwijają się, lecz całe usiłowanie processu roślinnego wywiérają w dół dla przygotowania gruczołu, z którego jednakże przed zimą korzenie nie zawsze wyrastają, świéżość atoli gałązki dowodzi życie i udoskonalenie oczek; na wiosnę przy pobudzeniu wegetacyi, razem zwypusczeniein liści tworzą się i korzenie.
5) Odbitkami. Ponieważ wiele gatunków