zwana Grand Bourbon. W roku 1523, Konetabl Bourbon, będąc pozbawiony swoich majętności, zostawił to drzewo, mające wówczas już lat 80; a zatém ta pomarańcza lat blizko 400 żyjąc, jest naywiększym inaypięknieyszym exemplarzem, w całym bogatym zbiorze roślin w Wersalu.
Nie ma człowieka, któryby widząc ozdobną różę, w całéy piękności kwitnienia, nie przyznał jéy piérwszeństwa przed wszystkiemi niemal dotąd znajomemi roślinami. Przyrodzenie połączyło w niéy przyjemność zieloności, piękność kształtu, delikatność listków kwiatowych, woń aromatyczną; jedném słowem, wszystko. — dla tego, ażeby ona była królową kwiatów i obrazem doskonałości. Bystra wyobraźnia Greków obsadziła groty Cyprydy różami! Piękność, świeżość i młodość porównywają z różami. Jeżeli czyje życie przeplatane było radością i roskoszą — mówią, ono usłane różami! Róża na łonie pięknolicy, jest i będzie naywłaściwszą ozdobą — Sam nawet grób, mogiłę miłéy niewinności, przyjaźń pobożnie posypuje różami! — Nakoniec, kto z nas na widok delikatnéy róży, nie wspomni o przyjemnych marzeniach, pałającéy młodości, gorejącéy życiem i radośnemi nadziejami? z różą, mimowolnie połącza się nie jedno słodkie wspomniénie!
Wiadomo wszystkim, że nie stała moda sprawiła zmienność skłonności do rozmaitych kwiatów; namiętność do tulipanów podniesiona była aż do szaleństwa: widzimy i w naszych czasach, że nowość
