Strona:O godności i obowiązkach kapłańskich.djvu/029

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ctwem grzechy mają być wykorzenione na tym świecie, a to jest cel, dla którego P. Jezus śmierć poniósł: Jest ukrzyżowan, aby zepsowane było ciało grzechu[1].
Lecz w dzień sądu, czyż uznani będą za prawdziwe sługi Jezusa Chrystusa kapłani, którzy, miasto powstrzymywać grzechy innych, pierwsi spiskują przeciw Panu swemu! Coby powiedziano o ministrze, któryby odmówił czuwania nad sprawami swego króla, któryby wiążąc się z jego nieprzyjaciółmi, starał się o zrzucenie go z tronu!
9. Kapłani są posłami P. Boga: Miasto Chrystusa tedy poselstwo sprawujemy[2].
Są oni Jego pomocnikami dostarczającymi ludziom środków do zbawienia: Pomocnikami Bożymi[3]. Dla tego to dał im P. Jezus Ducha Św. aby odpuszczając grzechy zbawiali dusze: Tchnął na nie, y rzekł im: weźmicie Ducha świętego, których odpuścicie grzechy, są im odpuszczone[4].
Oto zdanie teologa Habert’a: Obowiązek kapłana leży w gorliwem przyczynianiu chwały Panu Bogu i w zbawieniu bliźniego[5].

10. Kapłan nie jest przeznaczony do zajmowania się rzeczami tego świata, lecz tylko sprawami P. Boga: Postanowion w tym co do Boga należy[6]. Postanowił św. Sylwester, aby dla duchownych dnie tygodnia miały nazwę Ferii, to jest czasu wolnego[7]; dając przez to do zrozu-

  1. Rzym. VI, 6.
  2. II. Kor. V, 20.
  3. I. Kor. III, 9.
  4. Św. Jan, XX, 22, 23.
  5. Essentia Sacerdotii consistit in ardenti studio promovendi gloriam Dei et salutem proximi. (Habert. tom. 7, p. 7, c. 5, 9, 2).
  6. Żyd. V, I.
  7. Quotidie Clericus, objecta caeterarum rerum cura, uni Deo prorsus vacare debet. (In Festo S. Sylv. lect. Brew.).