Strona:Nowy Nick Carter -02- Skradziony król.pdf/29

przecież słyszał, że je przesuwano. Może szukał i nic nie znalazł. Ironiczny jego uśmiech mówił jednak co innego.
 — Pani gospodyni! zawołał. Przybyła niezwłocznie zalękniona.
 — Czy pani zna człowieka, który tu był ze mną? Czy on tu już przychodził?
 — Być może, ale...
 — Niech pani odpowiada wyraźnie — tak czy nie. Czy on tu bywał?
 — Tak.
 — Jak często?
 — Cztery razy.
 — Co robił?
 — Rozmawiał z panem Lazarem.
 — O czem?
 — Tego nie wiem, proszę pana...
 — O czem rozmawiali?
 — Mówili ze sobą szeptem. Raz tylko słyszałam wyraz Balma.
 — Widzi pani, zachęcił ją Nick Carter. Coś jednak pani słyszała. A czy pani jest pewna, że słyszała pani właśnie ten wyraz?
 — Tak.
 — I więcej nic pani nie słyszała?
 — Nie.
 — Balma. Co to jest?
 — Ja nie wiem, panie komisarzu.
 — A kiedy ten pan był tu poraz ostatni?
 — Wczoraj wieczorem. Pan Lazar wyjechał do swojej rodziny, a tamten chciał koniecznie, wejść do jego pokoju. Ale ja nie pozwoliłam, bo