Strona:Nowe poezye Ernesta Bulawy.djvu/088

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Twa dusza lampą — pod krzyżem płonącą,
Co twarz smętności pełną zbawiciela
Oświecić zdolna… pocieszyć płaczącą
Wiecznie smutnego, twarz — pocieszyciela!..