Strona:Niewiadomska Cecylia - Legendy, podania i obrazki historyczne 14 - Kościuszko - Książę Józef.djvu/42

 Tak, zawarto pokój. Zgodziły się państwa, że Francja będzie rzecząpospolitą, a Napoleon jej pierwszym konsulem, czyli obieralnym rządcą na czas pewien, ale — Napoleon kazał się ukoronować, ogłosił się cesarzem.
 Jakto? tak samowolnie? bez wiedzy i zezwolenia monarchów, których chce zostać bratem? Jakiem prawem? A bracia ściętego króla? jego córka? Jeżeli Francja chce znowu mieć pana, toć im należy się pierwszeństwo?
 Należy się? Napoleon inaczej o tem myśli: temu się należy, kto ma siłę wziąć.
 Więc znów wojna. Łączy się Austrja, Prusy, Anglja, Rosja — cztery państwa najpotężniejsze w Europie, — wszystkich razem Napoleon nie pokona.
 Tymczasem — bitwa pod Austerlitz i — Austrja rozbrojona; — bitwa pod Jena i — król pruski oddaje Berlin, ucieka pod opiekę Rosji.
 Z Poznania legjoniści wyparli Prusaków, Dąbrowski powołuje cały naród do powstania. Napoleon powiedział: »Los wasz w waszym ręku. Zobaczymy, czy Polacy godni być narodem«.
 I cała Wielkopolska już pod bronią.
 Cóż to? Prusacy wychodzą z Warszawy? Wychodzą dobrowolnie? Gubernator zdał władzę księciu Józefowi, i dziś nie spotkasz Niemca na ulicy. Może gdzie jest, ale się nie pokazuje.
 A nazajutrz o zmroku przed Bernardynami na Krakowskiem Przedmieściu staje Dziewanowski na czele francuskiego oddziału strzelców.