Strona:Nietzsche - Tako rzecze Zaratustra.djvu/145

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

uwypuklon w napięciu i drżący od niepohamowania wichrowego pędu?
Niczem żagiel drżący od niepohamowania ducha, ponosi się ma mądrość po morzu — dzika ma mądrość!
Lecz wy ludu sługi, sławni wy mędrcy, — jakżebyście zdołali za mną podążyć! —

Tako rzecze Zaratustra.