Strona:Najnowsza kuchnia wytworna i gospodarska.djvu/223

piecu. Groszek ugotować na krótko z masłem, następnie zasmażyć łyżkę mąki z łyżką masła, rozprowadzić pół kwartą mleka i zagotować. Tak przyrządzony groszek wlać do ciasta a przed samem wydaniem włożyć jeszcze kawałek świeżego masła, wymieszać i zaraz podać na stół. W lecie, kiedy są świeże szparagi, można do groszku dodać kilka szparagów drobno pokrajanych, oddzielnie ugotowanych w słonej wodzie, a smak tych dwóch jarzyn połączonych będzie jeszcze delikatniejszy.

 44. „Purée“ z grochu. Na cztery osoby wziąć kwartę grochu polnego, nalać zimną wodą i na ostrym ogniu, zagotować, potem wodę zlać, groch wypłukać, nalać go wodą gotowaną, włożyć 1 całą cebulę, 1 marchew, pietruszkę, małą gałązkę majeranku i łyżkę masła. Gotować na wolnym ogniu dopóki się groch nie rozgotuje, wtenczas wszystkie jarzynki wyjąć, a groch przetrzeć przez sito, zaprawić łyżką masła, w którem przesmażyć jedną cebulę drobno usiekaną i podać do ozorów peklowanych lub do pekelflajszu. Jeżeli purée jest za gęste, wtenczas je rozrzedzić mlekiem lub rosołem.

 45. Groch szparagowy. Świeże strączki grochu szparagowego obrać z żyłek, opłukać i gotować w całości w słonej wodzie; gdy miękkie, wyjąć z wody i polać masłem rumianem z bułeczką.

 46. Groch szablasty czyli biała fasola. Najsmaczniejsza jest młoda biała fasola ugotowana w słonej wodzie i polana świeżem masłem z bułeczką. Podaje się ją również na kwaśno, szczególnie do pieczeni baraniej; wtenczas trzeba fasolę ugotować jak groch w słonej wodzie; oddzielnie w łyżce masła zasmażyć na rumiano jedną cebulę drobno usiekaną i łyżkę mąki, wlać łyżkę octu, dodać szczyptę cukru, rozprowadzić smakiem wygotowanym z fasoli lub rosołem; sosem tym zalać