Strona:Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - Pocałunki.djvu/24

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
2

Oczy na skrzydłach nie widzą choć są otwarte szeroko,
Tęczowe oczy na skrzydłach nie wiedzą, gdzie lecieć trzeba.
I zawsze zmylą drogę. Bo na cóż skrzydłom oko?
Wpatrzy się ślepo w błysk świecy i myśli, że leci do nieba.




NA BALKONIE
1

Na srebrnym balkonie pękatym
w smudze lipowych olejków
milczymy. W skrzynkach drżą kwiaty,
powój dźwiga noc w pobladłym lejku.


2

Twoje usta są teraz nocne,
i blada, jak usta księży.
Oczy masz srebrne i mocne
a włosy przygładzone przez księżyc.