Strona:Maksymilian Jackowski - Ułomności nasze narodowe i społeczne oraz środki ku sprostowaniu tychże.pdf/212

mować o podniesieniu ducha narodowego..... gdy tymczasem pług niemiecki, coraz głębiéj w polską worując się ziemię, ostatnią zabierze skibę, zburzy pamiątki narodowe, rozpruje groby nasze, zniszczy i zatrze wszelki ślad Polski!................ Wybierajmy!...................
 Odwaga, jest to czynnik działań zaczepnych i odpornych w człowieku, który go nie opuszcza wśród trudów i niebezpieczeństw, który mu dozwala wybierać z zupełną swobodą umysłu środki do zwalczania przeciwności. Odwaga wspiera człowieka, kiedy stawia czoło prześladowaniom religijnym i narodowym, utwierdza w wytrwałości, wprowadza na drogę zasad; bez niéj nie można mieć woli, nie można oprzeć się złemu przykładowi i nieusprawiedliwionemu złośliwemu szyderstwu; ona utrzymuje w dążeniu ku doskonałości, a lubo jéj na ziemi prócz Syna Bożego nikt nie dostąpił, przygotowywać się do niéj ćwiczeniem w cnotach jednakże powinniśmy, aby się coraz więcéj nie oddalać od oblicza Boga i nie zatracać w sobie wszelkiéj szlachetności cechy. Odwaga daje siłę do wzgardzenia korzyściami ziemskiemi, jeżeli te mają być okupione za cenę niesprawiedliwości, ona utrzymuje nas na drodze obowiązku, każe zapierać się siebie samych i podnosi do wszelkich poświęceń i ofiar, jeżeli tego obowiązek wymaga. Bez odwagi nawet cnota sama istnieć nie może.
 Odwaga, któréj przeznaczeniem jest podnosić duszę, aby się nauczyła poznawać i kochać cnotę, musi być kierowana przez prawdę, inaczéj zamiast cnót wspiera błędy, zbrodnie i staje się — dziką. Prawdziwa odwaga, ukryta pod spokojną godnością, nosi na zewnątrz łagodne, skromne pozory, i ta wszędzie wytrwa i nigdzie nie zawiedzie, odwaga zaś dzika, ufna w siłę materyalną, szuka zwady i walki, lekce-