Zrzędność, skłonność do zrzędzenia, do dziwacznego gderania; gderliwość, nudziarstwo, śledziennictwo.
Zrzędny, lubiący zrzędzić, nudny, dziwaczny, gderliwy, ciągle utyskujący, wciąż krytykujący wszystko.
Zrzędzicki, Zrzędziarski, Zrzędzicka, Zrzędzińska, zrzęda.
Zrzędzić, ciągle utyskiwać, krytykować wszystko w sposób nudny i małostkowy, gderać, dziwaczyć, tetryczyć, nudzić.
Zrzędzioch, zrzęda.
Zrzucać, dok. Zrzucić; strącać na dół, spychać, rzucać z góry na dół; zsadzać, zwalać z siebie, rzucać na ziemię: koń z-ił jeźdźca; zdejmować z siebie prędko, zwlekać odzienie jakie: z. suknię duchowną = przestawać być księdzem; z. sierść, zęby, rogi = ronić; z. pokarm spożyty = zwracać go z powrotem ustami, rzygać, wymiotować; z. most = przerywać, znosić, rozbierać; o kobiecie, o samicy: ronić płód niedonoszony; z. kogo z godności, z urzędu, z tronu = pozbawiać go ich, składać, usuwać; z. co w kupę = rzucając skupiać, zwalać; z. kontrakt, umowę = łamać je, wyłamywać ś. z nich, nie dotrzymywać ich; z. ś., być zrzucanym; z. ś. z czego, uwalniać ś. z czego; z. ś. z kontraktu = nie dotrzymywać go; z. ś. na co, na kogo, składać ś., dawać składkę.
Zrzucić — p. nied. Zrzucać.
Zrzut, zrzucenie, zrzucanie.
Zrzygać się, dostać wymiotów, zwomitować ś., zrzucić pokarm.
Zrzynać, dok. Zerżnąć; ścinać, obrzynać z wierzchu, górną część czego.
Zrzynek, część czego, oderznięta od całości, zwłaszcza wązka a długa.
Zsadzać, dok. Zsadzić; wziąć kogo z jakiego siedzenia i umieścić gdzieindziej; zrzucać, ściągać siedzącego, wysadzać z miejsca; z. kogo z urzędu, z dostojności = składać, usuwać, zrzucać.
Zsapać się, zasapać ś. bardzo, zmęczyć ś.
Zsarkać, sfukać, złajać, zbuzować kogo, nawymyślać komu.
Zsączać, dok. Zsączyć; sącząc spuszczać jaki płyn.
Zsep — p. Zsyp.
Zsetkować, podzielić na setki, ułożyć setkami.
Zsiadać, dok. Zsiąść; zstępować, ruszać ś.; schodzić ze swego siedzenia: z. z konia; z cudzego wozu i śród błota z-aj = od cudzego odstępować trzeba bez szemrania; z. ś., krzepnąć, gęstnieć, osiadać, ścinać ś.: mleko ś. z-a.
Zsiadłość, właściwość zsiadania ś., zgęstnienia; osadzanie ś., osad, opad.
Zsiadły, który ś. zsiadł, zgęstniały, skrzepły, ścięty: mleko z-e; krępy, przysadkowaty.
Zsiąkać, dok. Zsiąknąć; pozbywać płynu przez siąknięcie; spływać z czego powoli.
Zsiąknąć — p. nied. Zsiąkać.
Zsiec — p. Zsiekać.
Zsiekać, dok. Zsiec; posiekać wszystko; siekąc, chłoszcząc poranić; zranić szablą, usiec.
Zsierocieć, stać ś. sierotą.
Zsinić, Zesinić, sinym uczynić.
Zsinieć, Zesinieć, stać ś. sinym, nabrać sinej barwy.
Zsiwić, siwym uczynić.
Zsiwieć, stać ś. siwym, osiwieć.
Zskoczyć — p. Zeskoczyć.
Zskrobać — p. Zeskrobać.
Zsłowiańszczeć, przerobić ś. na Słowianina.
Zsłowiańszczyć, uczynić słowiańskim; z. ś., stać ś. Słowianinem.
Zsobna, przysł., zosobna.
Zsondować, zgłębić sondą.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/655
Wygląd
Ta strona została przepisana.