Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/655

 Zrzędność, skłonność do zrzędzenia, do dziwacznego gderania; gderliwość, nudziarstwo, śledziennictwo.

 Zrzędny, lubiący zrzędzić, nudny, dziwaczny, gderliwy, ciągle utyskujący, wciąż krytykujący wszystko.

 Zrzędzicki, Zrzędziarski, Zrzędzicka, Zrzędzińska, zrzęda.

 Zrzędzić, ciągle utyskiwać, krytykować wszystko w sposób nudny i małostkowy, gderać, dziwaczyć, tetryczyć, nudzić.

 Zrzędzioch, zrzęda.

 Zrzucać, dok. Zrzucić; strącać na dół, spychać, rzucać z góry na dół; zsadzać, zwalać z siebie, rzucać na ziemię: koń z-ił jeźdźca; zdejmować z siebie prędko, zwlekać odzienie jakie: z. suknię duchowną = przestawać być księdzem; z. sierść, zęby, rogi = ronić; z. pokarm spożyty = zwracać go z powrotem ustami, rzygać, wymiotować; z. most = przerywać, znosić, rozbierać; o kobiecie, o samicy: ronić płód niedonoszony; z. kogo z godności, z urzędu, z tronu = pozbawiać go ich, składać, usuwać; z. co w kupę = rzucając skupiać, zwalać; z. kontrakt, umowę = łamać je, wyłamywać ś. z nich, nie dotrzymywać ich; z. ś., być zrzucanym; z. ś. z czego, uwalniać ś. z czego; z. ś. z kontraktu = nie dotrzymywać go; z. ś. na co, na kogo, składać ś., dawać składkę.

 Zrzucić — p. nied. Zrzucać.

 Zrzut, zrzucenie, zrzucanie.

 Zrzygać się, dostać wymiotów, zwomitować ś., zrzucić pokarm.

 Zrzynać, dok. Zerżnąć; ścinać, obrzynać z wierzchu, górną część czego.

 Zrzynek, część czego, oderznięta od całości, zwłaszcza wązka a długa.

 Zsadzać, dok. Zsadzić; wziąć kogo z jakiego siedzenia i umieścić gdzieindziej; zrzucać, ściągać siedzącego, wysadzać z miejsca; z. kogo z urzędu, z dostojności = składać, usuwać, zrzucać.

 Zsapać się, zasapać ś. bardzo, zmęczyć ś.

 Zsarkać, sfukać, złajać, zbuzować kogo, nawymyślać komu.

 Zsączać, dok. Zsączyć; sącząc spuszczać jaki płyn.

 Zsep — p. Zsyp.

 Zsetkować, podzielić na setki, ułożyć setkami.

 Zsiadać, dok. Zsiąść; zstępować, ruszać ś.; schodzić ze swego siedzenia: z. z konia; z cudzego wozu i śród błota z-aj = od cudzego odstępować trzeba bez szemrania; z. ś., krzepnąć, gęstnieć, osiadać, ścinać ś.: mleko ś. z-a.

 Zsiadłość, właściwość zsiadania ś., zgęstnienia; osadzanie ś., osad, opad.

 Zsiadły, który ś. zsiadł, zgęstniały, skrzepły, ścięty: mleko z-e; krępy, przysadkowaty.

 Zsiąkać, dok. Zsiąknąć; pozbywać płynu przez siąknięcie; spływać z czego powoli.

 Zsiąknąć — p. nied. Zsiąkać.

 Zsiec — p. Zsiekać.

 Zsiekać, dok. Zsiec; posiekać wszystko; siekąc, chłoszcząc poranić; zranić szablą, usiec.

 Zsierocieć, stać ś. sierotą.

 Zsinić, Zesinić, sinym uczynić.

 Zsinieć, Zesinieć, stać ś. sinym, nabrać sinej barwy.

 Zsiwić, siwym uczynić.

 Zsiwieć, stać ś. siwym, osiwieć.

 Zskoczyć — p. Zeskoczyć.

 Zskrobać — p. Zeskrobać.

 Zsłowiańszczeć, przerobić ś. na Słowianina.

 Zsłowiańszczyć, uczynić słowiańskim; z. ś., stać ś. Słowianinem.

 Zsobna, przysł., zosobna.

 Zsondować, zgłębić sondą.