bie jakiego obowiązku, zniewalać, przymuszać; z. kogo sobie, zyskiwać czyjąś przychylność; z. ś. do czego, przyrzekać co, brać na siebie jaki obowiązek.
Zobrazować, przedstawić co w obrazie, wyrazić co sposobom obrazowym, stylem obrazowym, opisać a. opowiedzieć; z. ś., być zobrazowanym.
Zobrębować, Zobrębać, poobrąbywać.
Zochocić, zachęcić; rozochocić; z. ś., nabrać chęci.
Zocznie, przysł., tak, że można zoczyć, widocznie, widomie, jawnie.
Zoczny, dający ś. widzieć, widoczny, jawny; bystrooki.
Zoczyć, spostrzec, zobaczyć, ujrzeć; z. ś. komu, nawinąć ś. komu pod oczy; usunąć ś. koma z oczu.
Zodjak, gr., zwierzyniec niebieski, gromada gwiazd, znajdująca ś. po obu stronach ekliptyki, a zawierająca 12 konstelacji czyli t. zw. znaków zodjakalnych.
Zodjakalny, łć., odnoszący ś. do zodjaku; z-e światło = zorza zwierzyńcowa, blade światło, dające ś. widzieć w marcu na zachodzie, a w jesieni na wschodzie, przed wschodem i po zachodzie słońca.
Zognieć, być przejętym ogniem.
Zogromić, Zogromnieć, stać ś. ogromnym.
Zoil, gr., przen., krytyk zawistny, uszczypliwy, złośliwy.
Zoizm, gr., życie zwierzęce i jego objawy.
Zokrągleć, stać ś. okrągłym.
Zokrąglić, okrągłym uczynić, zaokrąglić; z. ś., stać ś. okrągłym, zaokrąglić ś.
Zokrutnić, uczynić okrutnym; z. ś., stać ś. okrutnym.
Zokrutnieć, stać ś. okrutnym.
Zolbrzymiać, dok. Zolbrzymić; czynić olbrzymim; z. ś., stawać ś. olbrzymim, wielkim, potężnym.
Zolbrzymieć, stać ś. olbrzymem.
Zolić (się), nm., gotować (ś.), moczyć (ś.) w ługu.
Zolnik, nm., naczynie z klepek drewnianych, na trzech nóżkach, w którym bielizna ś. zoli.
Zoła, nm., ług i popiół, z niego pozostały.
Zołnica, Zołnik, nm., naczynie do zoły, do zolenia, zolnik.
Zołowaty, nm., pełen zoły.
Zołowić, przetworzyć w ołów.
Zołowina, nm., ziemia zołowata, sucha, jak popiół.
Zołtak, rodzaj huby.
Zołtarz, psałterz; instrument podobny do lutni; fundacja śpiewania psalmów; z. Panny Marji = różaniec.
Zołwica, siostra mężowska w stosunku do jego żony.
Zołza, częściej w lm., z-y, w weter., choroba końska, cieczenie z nozdrzy z obrzękłością między szczękami, częstokroć zamieniająca ś. w nosaciznę; z-y u ludzi = choroba, objawiająca ś. chronicznym katarem, zapaleniem powiek, wypływem ropnym, ropieniem gruczołów, zapaleniem stawów i kości i t. p., skrofuły.
Zołzować, chorować na zołzy.
Zołzowaty, chory na zołzy.
Zołzowiny, choroba weneryczna skóry.
Zona, gr., pas ziemi, strefa.
Zonąd, przysł., z owego miejsca, stamtąd.
Zonolog, gr., uczony, zajmujący ś. badaniem stref.
Zonologja, gr., nauka o strefach.
Zoo-, gr., jako początkowa część wyrazów złożonych: zwierzo-.
Zoochemiczny, gr., odnoszący ś. do zoochemji.
Zoochemja, gr., chemiczne badanie składowych części ciała zwierzęcego.
Zoodynamika, gr., siła życia zwierzęcego.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/646
Ta strona została przepisana.
