Zoofag, gr., jadacz mięsa zwierzęcego, zwierzę drapieżne.
Zoofagja, gr., jadanie mięsa, żywienie ś. mięsem.
Zoofenomenologja, gr., nauka o objawach życiowych zwierząt w stanie zdrowia i choroby.
Zoofity, gr., zwierzokrzewy, dawna nazwa grupy zwierząt niższych, wodnych, przeważnie osiadłych (np. korale), które przez długi czas brano za rośliny; grupa ta obejmowała głównie zwierzęta jamochłonne, niekiedy zaliczano do niej także szkarłupnie i pierwotniaki.
Zoofizyczny, gr., odnoszący ś. do zoofizyki.
Zoofizyka, gr., badanie przyrodniczych własności materji zwierzęcych.
Zoofor, gr., fryz joński, obrazowy.
Zoogieniczny, gr., odnoszący ś. do zoogienji.
Zoogienja, gr., nauka o powstawaniu zwierząt.
Zoogieografja, gr., nauka o rozmieszczeniu zwierząt na ziemi, gieografja zoologiczna.
Zoogonja, gr., wydawanie na świat żywych młodych.
Zoograficzny, gr., odnoszący ś. do zoografji.
Zoografja, gr., nauka, opisująca pojedyńcze gatunki zwierząt i układająca je w pewien systemat, według stopnia podobieństwa, zoologja opisowa.
Zoolatrja, gr., cześć boska, oddawana zwierzętom.
Zoolity, gr., skamieniałości królestwa zwierzęcego.
Zoolog, gr., uczony, zajmujący ś. nauką o zwierzętach.
Zoologiczny, gr., odnoszący ś. do zoologji a. zoologa; gabinet z. = zbiór zwierząt i ptaków wypchanych; stacja z-a = instytut naukowy do badania zwierząt i życia zwierzęcego; szczególnie zwierząt morskich.
Zoologja, gr., ogólna nazwa nauki o zwierzętach.
Zoomagnetyczny, gr., odnoszący ś. do zoomagnetyzmu.
Zoomagnetyzm, gr., magnetyzm zwierzęcy.
Zoomorfity, gr., odciski w kamieniach zaginionych dawnych zwierząt.
Zoonomja, gr., fizjologja zwierząt.
Zoon politikon, gr., zwierzę towarzyskie (określenie, stosowane do człowieka).
Zoopaleontologiczny, gr., odnoszący ś. do zoopaleontoiogji.
Zoopaleontologja, gr., nauka o zwierzętach zaginionych, przedpotopowych.
Zoopatologiczny, gr., odnoszący ś. do zoopatologji.
Zoopatologja, gr., nauka o chorobach zwierząt.
Zoophyta, gr. — p. Zoofity.
Zooplasta, gr., rzeźbiarz, modelujący zwierzęta.
Zooplastyka, gr., naśladowanie kształtów zwierząt w rzeźbie.
Zoopsycholog, gr., uczony, zajmujący ś. zoopsychologją.
Zoopsychologiczny, gr., odnoszący ś. do zoopsychologji.
Zoopsychologja, gr., psychologja zwierząt; nauka o objawach życia umysłowego zwierząt,
Zoospermje, gr. — p. Spermatozoa.
Zooterapja, gr., nauka leczenia zwierząt.
Zootom, gr., uczony, zajmujący ś. zootomją.
Zootomiczny, gr., odnoszący ś. do zootomji.
Zootomja, gr., dysekcja zwierząt w celu naukowym.
Zootrop, gr., zabawka optyczna, podobna do stroboskopu, przedstawiająca ruchome figury na białej płaszczyźnie.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/647
Wygląd
Ta strona została przepisana.