Zgwałciciel, ten, który gwałci a. zgwałcił kogo, co, gwałciciel, hańbiciel.
Zgwałcić — p. nied. Zgwałcać.
Zgwałt, zgwałcenie, gwałt popełniony.
Zgwałtownik — p. Zgwałciciel.
Zhaftować, zahaftować, wyhaftować, zeszyć; z. ś., być zhaftowanym, zszytym.
Zhajdamaczeć, stać ś. hajdamakiem, rozbójnikiem.
Zhajdamaczyć, uczynić hajdamakiem; z. ś., stać ś. hajdamakiem, rozbójnikiem.
Zhałasować, skrzyczeć, sfukać, zwymyślać kogo.
Zhandlować, handlując sprzedać, przehandlować.
Zhańbić, zadać hańbę, przynieść hańbę komu, pozbawić kogo czci, osromocić, zelżyć, znieważyć, zniesławić kogo; uwieść kobietę.
Zharcować się, zmęczyć ś. harcowaniem, stać ś. zuchwałym.
Zhardzieć, stać ś. hardym, nabrać hardości.
Zharmonizować (się), zgodzie, (ś.) w sposób harmonijny, utworzyć z czym całość harmonijną.
Zharować (się), zmęczyć (ś.) pracą, wysilić (ś.) pracując.
Zhartować, zrobić hartownym, wytrzymałym.
Zhasać, zmęczyć biegiem, zmęczyć, zmordować hasaniem; przen., skrytykować złośliwie, złajać; z. ś., hasaniem zmordować ś, zmęczyć ś. biegiem, tańcem i t. p.
Zheblować, zestrugać heblem.
Zheretyczeć, stać ś. heretykiem, przejść na luteranizm.
Zheretyczyć (się), zrobić (ś.) heretykiem.
Zhipochondrzeć, stać ś. hipochondrykiem.
Zhodować, wyhodować, wypielęgnować.
Zhojnieć, stać ś. hojnym.
Zholować, holując ściągnąć statek do brzegu.
Zhołdować, zmusić do hołdu, uczynić hołdowniczym, podbić, zawojować.
Zhukać, odurzyć hukaniem, krzykiem, zahukać; rozbestwić; rozpuścić, rozhukać: z. konia; z. ś., być zhukanym; rozhukać ś., rozhałasować ś., rozzuchwalić ś., rozswywolić ś.; rozbestwić ś.; o koniu: rozbiegać ś., ponieść.
Zhulać, przehulać.
Zhusycić (się), uczynić (ś.) husytą, stronnikiem nauki Husa.
Zhusycieć, stać ś. husytą, stronnikiem nauki Husa.
Zhyclić się, stać ś. hyclem, łajdakiem, łotrem, hultajem.
Zhydzić, zohydzić, obrzydzić.
Ziać, Zionąć, otworzywszy usta, pysk, ciężko dyszeć, dychać, chwytać z trudem powietrze; oddychać; z. czym, wyziewać co, wydychać co; przen., stać otworem; przen., wysuwać, wytykać co.
Ziarenko, Ziarnko, zdr. od Ziarnko.
Ziarnczak, Ziarniak, owoc, powstający ze słupka, suchy; nie pękający, jednonasienny, o owocni cienkiej, całkiem zrosłej z nasieniem, np. ziarna zbóż i traw.
Ziarnia, ryba chrząstkowata, dwuszparowa, stałożuchwa.
Ziarniak — p. Ziarnczak.
Ziarniasty — p. Ziarnisty.
Ziarnić — p. Ziarnować.
Ziarnik, miejsce w lesie, gdzie posypują ziarno dla przynęcenia czarnej zwierzyny.
Ziarnina, miód, złożony z ziarnek, znajdujący ś. między komórkami na skład miodu w ulach, pokrycie ś. rany powierzchnią ziarnowatą; wysypka w kształcie ziaren.
Ziarnistość, charakter tego, co jest ziarniste.
Ziarnisty, Ziarniasty, pełen ziarn, podobny do ziarna a. ziarn.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/609
Ta strona została przepisana.
