Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/442

 Wywracać, dok. Wywrócić; rzecz stojącą doprowadzać do pozycji leżącej, przewracać, obalać, przewalać spodnią stroną do góry; przen., doprowadzać do zagłady, niszczyć, rujnować, wyniszczać, burzyć; w. państwa = niszczyć, burzyć; w. dawny porządek rzeczy = zmieniać go; obracać stroną wewnętrzną na zewnątrz, nicować; przen., przeinaczać fałszywie, a ze złą wolą, przekręcać znaczenie czego, fałszować, wykręcać co; w. oczy = wytrzeszczać je i spoglądać coraz to w inną stronę; w. gębę = wykrzywiać ją na różne sposoby; w. koziołki = fikać; w. ś., z pozycji stojącej przechodzić w leżącą, obalać ś., przewracać ś., upadać, padać; obracać ś. stroną wewnętrzną na zewnątrz.

 Wywrotnie, przysł., odmiennie, inaczej, odwrotnie; wywracając na opak, fałszywie, przewrotnie.

 Wywrotność, właściwość tego, co ś. łatwo wywraca.

 Wywrotny, łatwo ś. wywracający; taki, na którym łatwo można ś. wywrócić: w-a droga; przewrotny, wykrętny; przekręcony, zepsuty w wymawianiu: w. wyraz.

 Wywrotowy, dążący do przewrotu społecznego, rewolucyjny.

 Wywróciciel, ten, co wywraca a. wywrócił.

 Wywrócić — p. nied. Wywracać.

 Wywrót, wywracanie, wywrócenie; to, co jest wywrócone, rzecz obalona, zwłaszcza drzewo wywrócone z korzeniami przez wiatr; prawda przeinaczona, fałsz, kłamstwo; wykręt, wybieg, przewrotne postępowanie; na w., na odwrót, na drugą stronę; przen., wręcz przeciwnie, na opak, przewrotnie, opacznie.

 Wywróżyć, wróżąc, przepowiedzieć, wyprorokować, wywieszczyć.

 Wywrzeć — p. nied. Wywierać.

 Wywrzeszczeć, wrzaskiem wyrazić, wrzaskiem uzyskać; w. ś., nawrzeszczeć ś. dowoli i przestać wrzeszczeć.

 Wywyższać, dok. Wywyższyć; z niższego poziomu przenosić na wyższy, podnosić, wynosić w górę; przen., dawać komu wyższe stanowisko społeczne, wyższą godność, wyższy urząd; przen., wychwalać, wynosić; w. mur = murować go wyżej; w. rogi = podnosić hardo głowę; w. ś., wynosić ś. wysoko, przechodzić z niższego poziomu na wyższy; piąć ś. do wyższych godności, wyższego stanowiska społecznego, do bogactw i t. p.; zbyt wiele mniemać o sobie, chełpić ś.

 Wywyższyciel, ten, który kogo a. co wywyższa.

 Wywzajemniać się, dok. Wywzajemnić ś.; czynić komu coś odpowiedniego temu, co on nam uczynił; oddawać wet za wet, oddawać dobrem za dobre, złem za złe, miłość za miłość, usługę za usługę i t. p.

 Wyz, Wyż, gatunek jesiotra znacznej wielkości.

 Wyzbierać, zbierając, wybierając, zebrać, pozbierać, zgromadzić aż do ostatniego.

 Wyzbroić (się), rozbroić (ś.).

 Wyzbyć się — p. nied. Wyzbywać ś.

 Wyzbytkować się, nazbytkować ś., zmęczyć ś. zbytkując.

 Wyzbywać się, dok. Wyzbyć ś.; pozbyć ś. czego, pozbawić siebie samego posiadania czego.

 Wyzdrowieć, odzyskać zdrowie, wyjść z choroby; przestać chorować.

 Wyzdrowieniec, człowiek, przychodzący do zdrowia, ozdrowieniec, rekonwalescent.

 Wyzdychać, pozdychać co do jednego.