M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego/Wywierać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Michał Arct
Tytuł M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego
Wydawca M. Arct
Data wyd. 1916
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne W – wykaz haseł
W – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

Wywierać, dok. Wywrzeć; warząc ś., gotując ś., wypuszczać z siebie pewne części; przy warzeniu ś. ulatywać wraz z parą, ulatniać ś.; wypuszczać z zamknięcia, oswobadzać z więzów, spuszczać z uwięzi, pozwalać wybiegać, wylatywać; wyrzucać, wymiatać, wypychać z siebie, wylewać; wytykać, wystawiać, wyszczerzać, ukazując na zewnątrz; przen., jakby wyrzucać z siebie, jakby wylewać ze swego wnętrza: w. na kim złość, gniew, zły humor, zemstę; w. na kogo moc władzy = rządzić kim; w. na kogo wpływ = wpływać na niego; w. skargi = skarżyć ś. głośno; w. na kogo całą swą siłę, całą moc = używać wszystkich sił dla dokonania czego; w. skutek = wywoływać co, jako skutek; w. ś., wydobywać ś. z zamknięcia, uwalniać ś. z uwięzi; wybuchać; wywalać ś., wytarzać ś., wypadać; w. ś. na co, rozwodzić ś. nad czym.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Michał Arct.