szenie z zaciśniętym powrozem na szyi; w. ś. nad kim = stać mu nad karkiem, nie odstępować go; w. ś. przy kim = pozostawać przy nim w celach pozyskania jego łaski i karjery osobistej; w. ś. na palcach = wspinać ś.; w. ś. na powietrzu = wznosić ś.; w. ś. po skałach, górach; w. ś. na kim = polegać na nim, ufać mu; w. ś. rozmyślając = bić ś. z myślami, wahać ś., być niezdecydowanym.
Wieszadło, przyrząd do zawieszania czego, zwłaszcza ubrania.
Wieszak, tasiemka, sznurek, łańcuszek u ubrania, służący do zawieszania go.
Wieszcz, człowiek, przepowiadający przyszłość; wieszczek, prorok, wróżbita; gienjalny pisarz, poeta.
Wieszczarz, wieszcz, wieszczek; człowiek, roznoszący wieści, plotkarz, papla, nowiniarz, bajczarz.
Wieszczba, przepowiednia, wróżba, proroctwo; przepowiadanie przyszłości, wróżenie, wieszczbiarstwo, wróżbiarstwo.
Wieszczbiarka — p. Wieszczka.
Wieszczbiarnia, miejsce, gdzie ogłaszano przepowiednie, wyrocznia, orakuł.
Wieszczbiarski, odnoszący się do wieszczbiarza.
Wieszczbiarstwo, przepowiadanie przyszłości, wróżbiarstwo.
Wieszczbiarz, człowiek, przepowiadający przyszłość, prorok, wróżek, wróżbita.
Wieszczek — p. Wieszczbiarz; motyl z rodziny oboczaków, z podrzędu dniowców; modraszek (fig.).
Wieszczenie, wróżenie, przepowiadanie przyszłości; przepowiednia, wieszczba.
Wieszczka, for. ż. od Wieszcz.
Wieszczkowy, dotyczący wieszczka, należący do wieszczka.
Wieszczowy, właściwy wieszczowi, należący do wieszcza.
Wieszczy, przepowiadający przyszłość, właściwy wieszczom, proroczy, odnoszący ś. do wieszcza; stanowiący wieszczbę, zawierający w sobie proroctwo.
Wieszczyca, wróżka, wieszczka; zmora, dusząca śpiących.
Wieszczyć, czynić wieszczbę, przepowiadać, prorokować; być zapowiedzią, wróżbą.
Wieszka, mała wiecha.
Wieszyca wodna, gatunek skorupiaka, ośliczka wodna (fig.).
Wieś, osada, gdzie mieszkają przeważnie włościanie i rolnicy; przestrzeń zajęta przez gospodarstwo rolne, zawierająca grunty orne, pola, budynki, chaty należące do niej lasy i t. p.; mieszkać na wsi; wyjechać na w.; mieszkańcy wsi, wieśniacy.
Wieśba, wieszanie.
Wieściarz — p. Wieszczarz.
Wieścić, zapowiadać, donosić, przynosić co jako wieść, obwieszczać.
Wieść, pogłoska, wiadomość, nowina, słuch, podanie, tradycja; zginąć bez w-ci = bez śladu, jak kamień w wodę.
Wieść, prowadzić, wskazywać drogę, być przewodnikiem, przewodniczyć; oprowadzać, prowadzić po różnych miejscach; pomagać komu iść, podpierając go, trzymając go za rękę, podtrzymując go; ciągnąć, wlec; o drodze, o ulicy: dochodzić do pewnego miejsca, w pewnym kierunku; prowadzić, przyprowadzać, przywodzić; wprowadzać, wwodzić; wyprowadzać, wywodzić; być wodzem, przywodzić, hetmanić, być naczelnikiem, dowodzić; sterować, kierować; w. kogo do czego, skłaniać, przywodzić, na-
