Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/103

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Troczyć, związywać trokami, powrozami, paskami; przywieszać za pomocą pasków; t. ś., robić przygotowania do drogi.

Troć, ryba łososiowata, zajmująca miejsce pośrednie między łososiem a pstrągiem, łososiopstrąg.

Trofea, Trofeje, gr., znaki zwycięstwa; broń, sztandary, zdobycze, łupy.

Troficzny, gr., odżywiający.

Trofologja, gr., nauka o pokarmach, o odżywianiu, o dyjecie.

Troglodyci, gr., mieszkańcy jaskiń w starożytności.

Troić, dzielić na trzy części; w trójnasób czynić, w troje tyle przymnażać, potrajać; trzeci raz orać pod zasiew; t. ś., dzielić ś. na trzy części; co ci ś. t-i = marzy, co ci ś. zdaje.

Troisto, przysł., potrójnie.

Troistość, własność tego, co ś. składa z trzech liczb, przedmiotów, osób i t. p.

Troisty, składany na troje, podzielony na troje, potrójny.

Trojaczki (-ów), troje bliźniąt, razem urodzonych — p. Trojak.

Trojak, moneta trzygroszowa, trzygroszówka, trzygroszniak; w t-i, trzy garnki gliniane, razem złączone, trojaczki.

Trojaki, potrójny, trzech rodzajów, gatunków, sposobów.

Trojako, przysł., trzema sposobami, potrójnie.

Trojakość, trojaka różność, trojaki charakter czego, troistość.

Trojan, roślina z rodziny goryczkowatych.

Trojanek, roślina z rodziny jaskrowatych, gatunek zawilca (fig.).

Trojanka, mieszkanka daw. Troi; wódka z pieprzem i miodem; mieszanina różnych ziarn zbożowych, dawana krowom po ocieleniu

Troje (-jga), liczebnik zbiorowy od Trzy.

Trojeściowate, rodzina roślin dwuliściennych z rzędu skręconych, właściwych strefie umiarkowanej.

Trojeść, roślina z rodziny trojeściowatych, o liściach grubych, o kwiatach jakby woskowych, kwiaty baldaszkowe wydają w nocy zwłaszcza przyjemną woń; asklepja (fig.).

Trojęta (-jąt), troje dzieci, razem urodzonych, trojaczki.

Trojka, ros. zaprząg w 3 konie, z których środkowy w hołoblach, a dwa boczne w szlejach z głowami ściągniętemi w bok (fig.).

Trojniakp. Trójniak.

Trokar, fr., narzędzie chirurgiczne w formie rurki ostro zakończonej do wypuszczania płynów i gazów z wnętrza ciała (fig.).

Troki (-ów), rzemienie, pasy, sznury do wiązania a. przywiązywania, przyczepiania różnych rzeczy, więzy; t-i do krępowania więźniów, t-i do związywania upolowanej zwierzyny; ruchomości, sprzęty, rzeczy.

Trokować, związywać, upakowywać, robić troki: wyciągać pulkę, kiedy holują, aby ś. o drzewo lub kamienie nie założyła.

Trokówki (-wek), lekkie sieci, używane na zające.

Trolley, ang., rolka drążka tramwajowego, posuwająca ś. na drucie rozpiętym na słupach, prowadząca prąd elektryczny do tramwaju (fig.).