Trędowaty, zarażony trądem, chory na trąd; mający wyrzuty czerwone na twarzy.
Trędownik, roślina trwała, zielna, z rodziny trędownikowatych, rosnąca u rowów, na brzegach rzek i w miejscach wilgotnych (fig.).
Trędownikowate, rodzina roślin dwuliściennych zrosłopłatkowych.
Trędownikowe, rząd roślin zrosłopłatkowych.
Trętwa — p. Drętwik.
Trętwica, nieczułość nerwów na bodźce zewnętrzne.
Trętwić — p. Drętwić.
Trętwieć — p. Drętwieć.
Trętwy, zdrętwiały.
Tręzelka, zdr. od Tręzla.
Tręzla, Trędzla, nm., uzda, uzdeczka na konia.
Tręzlowe, Trędzlowe, nm., datek płacony przez nabywcę konia służbie stajennej, pod której opieką koń był dotąd.
Tria- — p. także Trja- i Tryja.
Triaż, fr. (triage), sortowanie, oddzielanie lepszych jednostek, lepszych towarów od gorszych.
Tribus, łć., plemię, szczep; każde z trzech pokoleń, na które w starożytności dzielił się lud rzymski; gmina.
Tricennium, łć., przeciąg 30-letni czasu, trzydziestolecie.
Trichoma, gr., owłosienie, kołtun (choroba).
Trichroizm, gr., trój barwność.
Triennium, łć., trzylecie, przeciąg czasu trzyletni,
Triera — p. Tryjera.
Trifilin, łć., metal bardzo rzadki, złożony z kwasu fosforowego, tlenku żelaza, tlenku manganu, potasu i sodu.
Triga, łć., trójzaprząg.
Trikolon, gr., wiersz o 3-ch różnych rodzajach wierszowania.
Trio, Tercet, wł., utwór muzyczny na trzy głosy lub trzy instrumenty; część trzecia utworu muzycznego do tańca.
Triola, wł., w muz., figura z 3 nut, zastępujących dwie.
Trional, gr., w chem., jeden z metanów, używany w medycynie, jako środek nasenny.
Trjangulacja, łć., mierzenie płaszczyzny za pomocą podziału jej na trójkąty, trójkątowanie.
Trjanguł, gr., trójkąt, instrument muzyczny w kształcie stalowego trójkąta (fig.); trzy świece święcone, jednej wielkości i kształtu, oznaczające Trójcę świętą.
Trjarchja, gr., panowanie 3-ch naraz.
Trjolet — p. Tryjolet.
Troakar — p. Trokar.
Trocha, Trochę, Troszka, Troszkę, przysł., mała ilość rzeczy, niewiele, cokolwiek, nieco, mało; po t-u, potrosze = w niewielkiej ilości, w niewielkiej mierze, nie całkiem, nie wszystko, kawałkami, odrobinami; o t-ę = o mały włos, bez mała, o kęs, prawie że; ani t. = nic, wcale nie.
Trochej, gr., stopa wierszowa, składająca ś. z pierwszej sylaby długiej i drugiej krótkiej, chorej.
Trochometr, gr., biegomierz, przyrząd do oznaczania szybkości biegu okrętu.
Trociczka, ostrosłupek z masy wonnej do kadzenia.
Trociniarka, motyl nocny z podrzędu prządkówek, z rodziny tejże nazwy (fig.).
Trociny (-in), drobne cząstki drzewa, odpadające przy jego piłowaniu a. tarciu.
Troczek, sznur, rzemyk, łyko.
