Trombon, wł. — p. Puzon.
Tromtadrata, żart. zepsucie wyrazu: demokrata, wprowadzone przez powieściopisarza i feljetonistę Jana Lama, oznaczające krzykliwego demokratę galicyjskiego.
Tron, gr., krzesło monarsze, zajmowano w uroczystych okolicznościach (fig.); symbol władzy monarchicznej; godność monarsza; wstąpić na t. = objąć rządy, zrzec ś. t-u, ustąpić z t-u = zrzec ś. panowania.
Tronowładny, władający tronem.
Tronowy, gr., dotyczący tronu: mowa t-a = miana przez monarchę a. w imieniu monarchy, np. przy otwarciu sejmu, parlamentu; sala t-a = gdzie stoi tron monarszy.
Trop, znak stopy, nogi, biegu, odznaczony na ziemi, ślad; iść za t-m = za śladem; wpaść na t. = na ślad; t. zgubić, znaleźć; być na t-e = być na drodze do odszukania czego, do schwytania złoczyńcy; w te t-y, t. w t. = tuż za kimś, za śladem.
Tropak — p. Trepak.
Tropiciel, człowiek, który tropi, śledzi; wywiadowca.
Tropiczny, gr., obrazowy, przenośny.
Tropić, iść czyimś tropem, śledzić kogo; t. ś., lękać ś., mieszać ś.; tracić trop, gubić ślad.
Tropikalny, gr., podzwrotnikowy; gorący, skwarny.
Tropologja, gr., nauka o wyrażeniach obrazowych.
Tropowy, dotyczący tropu, śladu.
Tropy, gr., wyrażenia obrazowe, figury retoryczne: metonimja, synekdocha, metafora, alegorja, personifikacja, hyperbola.
Troska, uczucie kłopotania ś. o kogo, o co, obawy o kogo, aby miał to, co mu potrzebne; frasunek, zmartwienie, utrapienie, kłopot.
Troskać się — p. Troszczyć ś.
Troskliwie, starannie, frasobliwie, serdecznie, przychylnie, pieczołowicie.
Troskliwość, frasobliwość, pieczołowitość, staranność, serdeczna opieka nad kim.
Troskliwy, okazujący troskę o co, frasobliwy, pieczołowity, staranny.
Troszczyć, Troskać, frasować, trapić, martwić, kłopotać; t. ś.. frasować ś., martwić ś., trapić ś., kłopotać ś.; starać ś. pamiętać o czym z serdecznością.
Troszka — p. Trochę.
Troteska, fr., to samo, co tramblantka.
Trotteza, fr., troteska, spódnica z karczkiem, układana w kontrafałdy, sięgająca mniej więcej do kostek, używa ś. do wyjścia na ulicę.
Trotuar, fr., chodnik po bokach ulicy.
Trójbarwisto, przysł., w trzech barwach.
Trójbarwistość, Trójbarwność, cecha tego, co ma trzy kolory.
Trójbarwisty, Trójbarwny, Trójbarwy, mający trzy kolory, trójkolorowy.
Trójboczny, mający trzy boki.
Trójbok — p. Trójkąt.
Trójbożanin, Trójczanin, Trójczak, człowiek, uznający w Trójcy św. trzech osobnych bogów.
Trójbożański, odnoszący ś. do trójbożanina.
Trójbuńczuczny — p. Trzytulny.
Trójbytny — p. Trójistny.
Trójca, Bóg w trzech osobach:
