Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/792

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

mień; pochyłość góry, spadek łagodny, zbocze, potoczystość; spadzistość; potoczystość dachu albo ściany, ubocz, ukos; przedpiersień fortecy.

Stokfisz, Sztokfiisz, nm., ryba morska, zwana inaczej dorszem a. wątłuszem (fig.); mięso tej ryby, suszone na żerdzi.

Stokłos, Stokłosa, roślina z rodziny traw, chwast pospolity, rosnący na polach zbożowych, kostrzewa, dyrsa (f.).

Stokłosiasty, obfitujący w stokłosę.

Stokłosowy, mający w sobie sto kłosów, złożony ze stu kłosów.

Stoknąć, chlusnąć wodą dla powierzchownego obmycia, potoknąć.

Stokolumnowy, Stukolumnowy, składający ś. ze stu kolumn, opatrzony stu kolumnami.

Stokomnatny, Stukomnatny, składający ś. ze stu komnat.

Stokorodny, z którego wychodzą źródła rzek; rosnący nad stokiem.

Stokowy, odnoszący ś. do stoku.

Stokroć, sto, setka, secina; w lm., krocie — p. Stokrotka.

Stokroć, Stokrotnie, przysł., sto razy.

Stokrotka, Stokroć, roślina z rodziny złożonych (f.).

Stokrotnica, roślina z rodziny złożonych.

Stokrotniep. Stokroć.

Stokrotny, sto razy powtarzający ś. a. powtarzany; sto razy tyle wynoszący.

Stola, łć., długa suknia kobieca starożytnych Rzymianek, ułożona w szerokie fałdy, spięta paskiem poniżej piersi (fig.).

Stolarczyk, syn stolarza; uczeń u stolarza; czeladnik stolarski.

Stolarka, robota stolarska; warsztat stolarski; żona stolarza.

Stolarnia, warsztat stolarski.

Stolarski, odnoszący ś. do stolarza, właściwy stolarzowi; wykonany przez stolarza.

Stolarsko-pozłotniczy, odnoszący ś. do stolarstwa i pozłotnictwa.

Stolarstwo, Stolarka, rzemiosło stolarza.

Stolarszczyzna, wyroby stolarskie, robota stolarska.

Stolarz, rzemieślnik, wyrabiający sprzęty drewniane, meble i części budynków z drzewa.

Stolarzowa, Stolarka, żona stolarza.

Stolarzowy, odnoszący ś. do stolarza.

Stolcować, chodzić z potrzebą, wypróżniać ś.

Stolcowy, odnoszący ś. do stolca, właściwy stolcowi; kiszka s-a = odbytnica.

Stolec, krzesło, fotel, przen., stolica, miasto stołeczne; przen., władza najwyższa, zwierzchnictwo, panowanie, rządy: siąść na s-u = wstąpić na tron, zostać księciem, królem a. biskupem, arcybiskupem, papieżem; zrzucić ze s-a = strącić z tronu; stołek z otworem w siedzeniu do odbywania na nim naturalnej potrzeby, sedes; chodzić na s. = z potrzebą naturalną; wypróżnianie, kał: s. twardy, rozwolniony, mieć s., jaki s. miał dziś chory?; pośladek, zadek; fundament, podstawa, zasada, podpora; podstawa, na której obraca ś. wiatrak; część więźby dachowej, na której wspierają ś. krokwie.