rakteryzująca ś. występującymi na ciele pęcherzami.
Pęcherzyk, zdr. od Pęcherz; bąbelek; kulista cząsteczka gazu, ulatniającego ś. z napojów musujących: wody sodowej, szampana i t. p.
Pęcherzykowaty, kształtem do pęcherzyka zbliżony.
Pęcina (u koni), miejsce nasady palców, zawarte między piszczelą a kopytem.
Pęczak, otłuczona pszenica a. jęczmień, używane zamiast krup do sporządzania potrawy.
Pęczek, pewna ilość przedmiotów razem związanych (p. piór, rzodkiewek, włoszczyzny i t. p.): wiązka.
Pęcznieć, stawać ś. pękatym, wzdymać ś., nabrzmiewać, grubieć; p. z radości = cieszyć ś. bardzo.
Pęd, bieg szybki, rozpęd, rozmach, bieg, kolej; część rośliny, wyrastająca nad powierzchnię ziemi i rosnąca ku słońcu; jednoroczny przyrost drzewa; lecieć p-em = biec co tchu, ile sił wystarczy; w te p-y = co tchu, natychmiast, w lot; owczy p. = bezmyślne naśladownictwo.
Pędnica, Pędnik, transmisja.
Pędny, pędzący, wprawiony w szybki ruch.
Pędractwo, wiek dziecięcy.
Pędraczek, zdr. od Pędrak.
Pędrak, rodzaj gąsienicy o rogowej główce i trzech parach nóg (f.); przen., żart., malec, berbeć, smarkacz.
Pędzać — p. Pędzić; męczyć kogo pędzeniem go po różnych miejscach, przepędzaniem z miejsca na miejsce.
Pędzel, Pendzel, nm., pęczek włosów a. szczeciny oprawny w rączkę, służący do malowania a. smarowania (fig.); zdr. Pędzelek.
Pędzenie, poganianie, popędzanie, szybki bieg; parowanie ciał płynnych dla zebrania części lotnych; gatunek działania chemicznego, za którego pomocą wyosobniają ś. płyny od ciał stałych, destylacja (p. wódki, spirytusu).
Pędzić, gonić, gnać, popędzać; ścisać, doganiać; p. od siebie = odganiać, odpychać; wpędzać, zaganiać, spędzać; przepędzać, prowadzić, trawić: p. życie, lata; p. kogo do czego = popędzać, naglić; p. kogo do roboty = zmuszać, naglić; wypędzać, usuwać: lekarstwo pędzi mocz, wiatry i t. p.; dystylować, wyrabiać, fabrykować: p. wódkę, smołę i t. p.; podnosić cenę, podbijać cenę: p. na licytacji; p. rośliny = pielęgnować je sztucznie, aby dały plon obfity; biec szybko, lecieć, mknąć, śpieszyć ś., jechać pośpiesznie.
Pędzisz, rodzaj wista z licytacją.
Pędziwiatr, lekkoduch, trzpiot, wietrznik, paliwoda; wszędobylski, włóczęga.
Pędzlak, roślina z gromady grzybów, z rodziny truflowatych.
Pędź, owad dwuskrzydły, krótkorogi, łowikowaty.
Pęk, pewna ilość rzeczy razem złożonych i związanych: p. rózeg, strzał, chróstu, kwiatów, listów.
Pęk! wykrz., oznaczający ostry hałas: puk!, stuk!, trzask!; z cicha p. = człowiek pozornie skromny i dobroduszny.
Pękacieć, stawać ś. pękatym, grubieć, nabrzmiewać, pęcznieć.
Pękacz, owad dwuskrzydły, krótkorogi.
Pękać, dok. Pęknąć; rozpadać ś. w kawałki, rozrywać ś. z trzaskiem, dostawać rysów, szczelin,
