Pęcherz, naczynie błoniaste w dolno-przedniej części jamy brzusznej, w którym zbiera ś. mocz (f.); wycięty pęcherz zwierzęcia; błona, otaczająca jaje w ustroju żeńskim; u ryby: narząd z cieniutkiej błony wpół przezroczystej, wypełnionej powietrzem; p. pławny, p. powietrzny = naczynie błoniaste, służące do oddychania u owadów; bąbel na ciele wskutek oparzenia a. odciśnięcia; bańka na wodzie lub jakimkolwiek płynie; wzdęcie w odlewie żelaznym, wypełnione powietrzem; lata jak kot z p-em = biega tu i tam z nerwowym niepokojem; p. nadęty = głupi pyszałek.
Strona w Wikisłowniku
