Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/974

szałamiać, zawracać głowę, omamiać; o. ś., tracić przytomność, dostawać odurzenia, upijać ś.

 Odurzająco, w sposób odurzający.

 Odurzający, ten, który odurza; odbiera przytomność; o. lek = narkotyk.

 Odurzały — p. Odurzony.

 Odurzeć, stać ś. odurzonym, wpaść w odurzenie, stracić przytomność, stracić głowę, osłupieć.

 Odurzenie, pozbawienie przytomności, odur, zamęt myśli, zawrót głowy; stan nieprzytomności a. półprzytomności, wywołany środkami odurzającemi.

 Odurzony, Odurzały, nieprzytomny, upojony, osłupiały; kołowaty, błędny, zbałamucony; o. ciągłym strachem = zahukany; o. tryumfem, hołdami, pochlebstwami = upojony.

 Odurzyć — p. nied. Odurzać.

 Oduzdne, Oduźne (-ego), podarek stajennemu od kupionego a. darowanego konia, tręzlowe.

 Odwabiać, znosić plamy, wywabiać; wabiąc odciągać, pociągać, skłaniać, odstręczać.

 Odwach, nm., strażnica wojskowa, posterunek, gdzie stale przebywa straż garnizonowa.

 Odwadniarka, maszyna wirówka do usuwania wody z tkaniny.

 Odwadniać — p. Odwodniać.

 Odwaga, śmiałość, nieustraszoność, gotowość narażenia ś. na niebezpieczeństwo, stawienie czoła komu a. czemu, męstwo, waleczność, dzielność; stałość w odpieraniu napaści, męstwo w znoszeniu przeciwieństw losu, ciosów, bólu, determinacja; nie mam o-i powiedzieć mu o tym nieszczęściu = nie mogę ś. zdecydować, obawiam ś.; dodawać komu o-i = otuchy; uzbroić ś. w o-ę = w śmiałość, w męstwo.

 Odwalać, forma dok. Odwalić; coś ciężkiego odrzucać; odsuwać, odpychać, odtaczać; uderzać wzajem silnie, odbijać, wysadzać, wyłamywać, wyważać; odcinać, odbijać, odrąbywać część czego; odwijać, odkładać; o. kitę = umrzeć, zdechnąć; o. ś., obrywać ś., waląc ś., odpaść w znacznej ilości.

 Odwalina, bryła odwalona, odcięta, oderwana, odłamana.

 Odwał, to, co ś. w wielkiej ilości odwaliło, odpadło, szczególniej oderwisko śniegu, śnieżyca, lawina.

 Odwaniać, pozbawiać nieprzyjemnej woni; odwietrzać, dezynfekować, odkażać.

 Odwapniać, pozbawiać co wapna.

 Odwar, wyciąg jakiegoś lekarstwa, otrzymany przez wygotowanie go w jakim płynie, dekokt.

 Odwarknąć, Odwarczeć, warczeniem odpowiedzieć na warczenie (o psach); odmruknąć, hardo odpowiedzieć (o ludziach).

 Odwaro-napar, połączenie odwaru z naparem (w lecznictwie).

 Odwarzać, dok. Odwarzyć, odgotować, przegotować, nagotować.

 Odważniś, śmiałek, junak.

 Odważać, forma dok. Odważyć; wykonywać ważenie, wagą odmierzać; o. co komu = dawać co komu pod wagą, ile żąda; podważywszy, odsuwać, odchylać; przen., postanowić narazić co, wystawić co na niebezpieczeństwo (o. zdrowie, życie); o. ś., ośmielać ś. na co, ryzykować ś., poświęcać ś. na niebezpieczeństwa, narażać ś., iść śmiało przeciw grożącemu niebezpieczeństwu.

 Odważnie, z odwagą, dzielnie, śmiało, mężnie.

 Odważny, mający odwagę, pełen odwagi, śmiały, mężny; ryzykowny, zdeterminowany.

 Odwcielać, forma dok. Odwcielić; wyzuwać ś. z ciała, pozbywać ś. cielesności; wracać do stanu duchowego; o. ś., pozbyć ś.