Odpuszczenie, rzecz, od Odpuścić; przen., wybaczenie, przebaczenie, uwolnienie od kary (grzechów o.); uwolnienie, pozwolenie odejścia.
Odpuścić — p. nied. Odpuszczać.
Odpychać, dok. Odepchnąć; oddalać pchnięciem; przen., odrzucać, nie przyjmować, nie zgadzać się.
Odpychający, wstrętny, odrażający, antypatyczny, odstręczający; siła o-a = wsteczna przyciąganiu, siła repulsyjna.
Odpylać, forma dok. Odpylić; omiatać z pyłu, wydobywać z pod warstwy pyłu; przen., wydobywać z zapomnienia.
Odpytlować, przesiać przez pytel; wypowiedzieć lekcję, pacierz prędko, bezmyślnie.
Odpytywać, forma dok. Odpytać; zadawać pytania, dopytywać się pytając ś. odszukiwać.
Odra, choroba zaraźliwa z gorączką i wysypką, częsta zwłaszcza u dzieci, kur; żart., odarcie, ubóstwo, nędza.
Odrabiać, forma dok. Odrobić; robić jaką pracę aby dług umorzyć, robotą odpłacać; tak robić, aby móc cofnąć to, co ś. stało; robić coś dokładnie, starannie; o. ś., odtwarzać ś., odrabiać ś., odrabiać swoje zaległości; być odrabianym.
Odrachowywać, forma dok. Odrachować; odliczać z ogółu sumy; licząc, odjąć część, potrącić, odciągnąć; przerachować, przeliczyć; odliczyć, wyliczyć na stół.
Odraczać, forma dok. Odroczyć; odkładać, odwlekać, wstrzymywać do dalszego czasu.
Odradować się, ucieszyć ś., nacieszyć się.
Odradzać, forma dok. Odrodzić; dawać nowe życie, wskrzeszać, odmładzać; przekształcać, poprawiać, uzdrawiać, reformować; o. ś., nabywać nowego życia, wracać do życia, zmartwychwstawać; przekształcać ś., reformować ś., poprawiać ś., zakwitać nanowo; wyradzać ś., być odrodkiem.
Odradzać, forma dok. Odradzić; radą odwodzić od czego.
Odrapaniec, Obdrapaniec, człowiek obdarty, obszarpaniec, obdartus, włóczęga.
Odraportować co, donieść w raporcie o czym.
Odrapywać, Obdrapywać, forma dok. Odrapać, Obdrapać; podrapać wokoło, obszarpywać, obdzierać.
Odrastać, forma dok. Odrosnąć; nanowo porastać, wyrastać; powiększać ś. w kierunku pionowym, nabierać wzrostu; ledwie od ziemi odrósł = jest jeszcze bardzo młody, jest młokosem.
Odratować, ginącego ocalić, wyratować, uratować od zguby, od śmierci; przywrócić życie pozornie umarłemu.
Odraza, niesmak, wstręt, obrzydzenie, antypatja.
Odrazić — p. nied. Odrażać.
Odrazu, za jednym razem, natychmiast, w tej chwili, niezwłocznie, razem, jednocześnie.
Odraźlin, roślina z rodziny psiankowatych.
Odrażać, forma dok. Odrazić; wstręt sprawiać, odstręczać o. kogo a. o. czego, zniechęcać do czego a. do kogo; o. ś., nabierać wstrętu, odrazy do kogo albo do czego, zniechęcać ś., odstręczać ś.
Odrażający, sprawiający obrzydzenie, odrazę, obrzydliwy, szkaradny; odpychający, przerażający.
Odrąbywać, forma dok. Odrąbać; rąbaniem oddzielać, odcinać, odszczepywać.
Odrecesować się, łć., odstąpić, usunąć ś., odłączyć ś.
Odrestaurowywać, forma dok. Odrestaurować; doprowadzić do pierwotnego stanu; odbudowywać, odnawiać budowę, odświeżać; o.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/965
Ta strona została przepisana.