Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/964

niać, uskuteczniać, wykonywać, załatwiać; sprawować, pełnić (o. Mszę, nabożeństwo); odsyłać, wysyłać; oddalać, wypędzać, przepędzać, wyganiać, pozbywać się kogo; obchodzić, święcić; o. sądy = odbywać sądzenie, sprawować sądy; o. kogo z niczym, z kwitkiem = nie uczynić zadość jego życzeniu, prośbie; o. drogę = przebyć ją; o. pielgrzymkę = odbyć ją; o. kuczki = siedzieć zamyślonym, boczyć ś., stroić fochy; o. ś., oddalać ś. ze służby, z obowiązku; być odprawianym, odbywać ś.; o. ś., z czym = załatwić ś., zbyć czego.

 Odprężać, forma dok. Odprężyć; wyprężać nanowo, naprężaniem prostować; czynić mniej naprężonym, dawać ulgę; o. ś., wyprężać ś. nanowo, wyprężaniem się prostować ś.; stawać ś. mniej naprężonym.

 Odprosić — p. nied. Odpraszać.

 Odprostowywać, forma dok. Odprostować; czynić napowrót prostym, wyprostowywać napowrót: o. ś., stawać ś. nanowo prostym, wyprostowywać się napowrót.

 Odprowadzać, forma dok. Odprowadzić; towarzyszyć komuś oddalającemu ś. do pewnego kresu, aby potym powrócić; prowadząc odstawiać, zaprowadzać do pewnego miejsca; wprowadzać; przyprowadzać nazad, przyprowadziwszy oddawać, zwracać; prowadząc oddalać, odwodzić; przen., odwodzić kogo. odciągać, odkłamać, namawiać kogo do porzucenia czego.

 Odprowadziny, obrządek ludowy odprowadzania państwa młodych na nowe mieszkanie; towarzysząca temu obrządkowi uczta.

 Odpruć — p. nied. Odpruwać.

 Odpruwać, forma dok. Odpruć; oddzielać co, porąc; oddzielać, co było zaszyte; o. ś., pękać, przerywać się w szwach.

 Odprysk, odpryśnięcie; cząstka, która odprysła, odskoczyła.

 Odpryskać, forma dok. Odprysnąć; oddzielić się, odlecieć od czego, odskoczyć (o drobnych cząstkach płynów a. ciał stałych).

 Odprząść, skończyć naznaczone przędzenie, przędąc odrobić należność.

 Odprzedawać, forma dok. Odprzedać; kupione sprzedać, rzecz kupnem nabytą odstąpić komu za pieniądze.

 Odprzedaż, sprzedaż czegoś kupionego.

 Odprzęgać, Odprzęgnąć, Odprząc, wyprzęgać z zaprzęgu, wykładać (o. konia); o. wagon = odczepiać go od pociągu.

 Odprzodkować, odprząc armatę, odczepić od niej przodek.

 Odprzysięgać, Odprzysiąc, zaręczać przysięgą, zaprzysiąc; o. ś., zapierać ś. pod przysięgą, wypierać ś., wymawiać ś., odstępować wbrew przysiędze; przysięgą uwalniać ś. od zarzutu.

 Odpust, przebaczenie, darowanie winy: uroczystość kościelna, do której, po wyspowiadaniu ś., przywiązane jest odpuszczenie grzechów i odpuszczenie kary na określony przeciąg czasu dla wiernych, obecnych na tym nabożeństwie; zabawy wiejskie, połączone z kiermaszem, a towarzyszące odpustowi (kupić korale na o-cie, upić ś. na o-cie).

 Odpustowy, odnoszący ś. do odpustu, udzielający odpustu; dający odpust, t. j. odpływ, ściek; kran o. = którym spuszczają płyny.

 Odpuszczać, forma dok. Odpuścić; uwalniać, dozwalać oddalić ś.; przebaczać, wybaczać, darowywać winę, pobłażać winom, być wyrozumiałym na winy; nie brać za złe; rozpuszczać, uwalniać, nieco rozwalniać (o. pas); Boże, odpuść! = Boże, zlituj ś.!; pożal ś., Boże!