Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/937

 Ochlica, cierlica do lnu, konopi.

 Ochlokracja, gr., panowanie gminu ulicznego, gminu władztwo.

 Ochlustać, obryzgać płynem, oblać; o. ś., oblać ś. płynem.

 Ochładzać, forma dok. Ochłodzić. czynić chłodniejszym, ostudzać, oziębiać; obniżać temperaturę; łagodzić, uśmierzać, pocieszać; o. ś., stygnąć, oziębiać ś.; uspokajać ś., pocieszać ś.; przestawać się gniewać.

 Ochłaniać, forma dok. Ochłonąć; ogarniać, otaczać, ostępować; przejmować, ogarniać; porywać, chwytać.

 Ochłap, nędzny kawał mięsa; resztka jedzenia; wogóle; nędzny, lichy kawałek czego (o. wiedzy).

 Ochłoda, ochłodzenie ś., orzeźwienie; przen., ulga, uśmierzenie, uspokojenie, pociecha.

 Ochłodły, który ochłódł, ostygły, wystudzony.

 Ochłodnąć, Ochłodnieć, stać się zimnym, ostygnąć; o. a. ochłonąć, uspokoić ś. ze wzruszenia; przyjść do siebie, opamiętać ś.

 Ochłodnica, u starożytnych kąpiel z wodą chłodną, w której zapaśnicy ś. ochładzali.

 Ochłodzić, zrobić chłodniejszym, oziębić, ostudzić, zmniejszyć zapał do czego; o. ś., stać ś. zimniejszym, ochłodnąć, ostudzić się, uspokoić się.

 Ochłonąć, przyjść do siebie, zmitygować ś., uśmierzyć ś., uspokoić się.

 Ochłostać, oćwiczyć, obić, ukarać rózgami.

 Ochmielić, chmielem zaprawić; o. ś., podpić sobie trochę.

 Ochmistrz, nm., urząd dworski: marszałek dworu, przełożony nad dworem; dawniej nauczyciel domowy; przewodnik, opiekun.

 Ochmistrzować, nm., być ochmistrzem a. ochmistrzynią; przewodzić.

 Ochmistrzyni, nm., nauczycielka domowa, przełożona.

 Ochmurzać, Ochmurzyć, okrywać naokoło chmurami, otaczać; przen., nachmurzać, zasępiać.

 Ochocić, dodawać ochoty, zachęcać; częstować, uraczać, ugaszczać; o. ś., dodawać sobie ochoty, podniecać ś.; częstować się wzajemnie; weselić ś., bawić ś.

 Ochoczo, przysł., z przyjemnością, chętnie, z ochotą, ze szczerego serca, wesoło, szybko.

 Ochoczy, Ochotny, chętny, biorący ś. do czego wesoło, z dobrej woli; gorliwy, pilny; swobodny, wesoły, rzeźwy.

 Ochopnia, rodzaj dawnej sukni polskiej.

 Ochorzeć, zachorować.

 Ochota, dobra wola chęć, nieprzymuszona, pilność w pracy, chęć rzeźka, zapał, pilność; wesołość, humor, pogoda; odwaga, śmiałość; życzliwość, uprzejmość, gościnność; biesiada, uczta, zwłaszcza weselna.

 Ochotka, zdr. od Ochota; gatunek owadu dwuskrzydłego, długorogiego.

 Ochotniczy, ochotnikowi właściwy, przez ochotnika wykonany, z ochotników składający się (straż ogniowa o-a).

 Ochotnie, chętnie, z ochotą.

 Ochotnik, dobrowolnie biorący ś. do czego; młodzieniec, dobrowolnie wstępujący na służbę wojskową, wolontarjusz; iść na o-a = dobrowolnie, z własnego popędu.

 Ochotność, Ochoczość, chętna dobra wola, dobrowolna usilność.

 Ochotny, chętny, dobrowolny; przyjazny, uprzejmy, życzliwy.

 Ochra, gr., minerał ziemisty, mieszanina wodanu tlennika żelaza z glinką, żółta albo brunatna trwała farba, używana w malarstwie, przy drukowaniu tkanin, tapet, zabarwianiu cementu i t. d.