Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/936

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Oceanida, gr., w mitol., każda z trzech tysięcy cór Oceana i Tetydy; nimfa morska.

Oceanita, gr., mieszkaniec oceanu cz. krajów a. wysp oceanicznych.

Oceanograf, gr., badacz naukowy oceanów, opisujący oceany.

Oceanografja, gr., nauka o morzach.

Ocechować, położyć na czym cechę, położyć znak.

Ocel, czes., hakowate wygięcie każdego z dwu końców podkowy, inaczej: hacel (fig.).

Ocelle, łć., oczka w postaci punktów barwnych, istniejące u zwierząt niższych.

Ocelot, łć., zwierzę drapieżne amerykańskie z rodziny kotów (fig.).

Ocembrować, nm., opatrzyć ścianami drewnianemi, murowanemi dół lub studnię.

Ocembrowanie, nm., ściany zrobione w studni a. w dole.

Ocena, rozbiór jakiego dzieła, krytyczne ocenienie jego wartości, recenzja, krytyka, ocenianie, krytykowanie; oznaczenie wartości jakiej rzeczy.

Oceniać, Ocenić, ustanawiać wartość czego, cenę, szacować; uznawać wartość albo doniosłość czego, zrozumieć to.

Ocenzurować, łć., uzyskać dla czego zezwolenie cenzury; o cenzorze: dać czemu swą aprobatę; skrytykować bezwzględnie, ośmieszyć, wydrwić.

Ocet, łć., kwaśny płyn, otrzymywany głównie przez fermentację płynów, zawierających alkohol (o. naturalny); o. sztuczny = mieszanina kwasu octowego, wody i dodatków zapachowych i smakowych; o. tualetowy, mieszanina octu, spirytusu i pachnideł; o. drzewny, otrzymywany przez skroplenie gazów z dystylacji suchej drzewa; kwaśny, jak o. siedmiu złodziei = zawierający mieszaninę różnych ziół.

Ocetnica, łć., kobieta, sprzedająca ocet; naczynie do zlewania octu.

Och!, wykrz., wyrażający smutek, żal, wzruszenie (och! już go nie zobaczę); pytanie i niedowierzanie (och! czy to możliwe); o.! o.! = ba! ba! jeszcze czego! (och! och! jaki mi mądry!).

Ochab, bagnisko, oparzelisko, trzęsawisko.

Ochajny, czysty, schludny.

Ochapiać, Ochapić, częściej o. ś., przypominać ś., zdawać ś.; o. mi ś. = zdaje mi ś.

Ochełznaćp. Okiełznać.

Ochędożać, Ochędożyć, czyścić naokoło, oczyszczać, upiększać, ozdabiać; o. ś., czyścić ś., oporządzać ś.; stroić ś., zdobić ś.

Ochędożnie, przysł., czysto, przyzwoicie, chędogo.

Ochędożność, zamiłowanie czystości, schludność, czystość.

Ochędożny, czysty, schludny, przyzwoity, strojny, wykwintny, elegancki (o sukni), obyczajny, przystojny, grzeczny.

Ochędożyć, oczyścić, oporządzić; upiększyć, ozdobić; żart., obić, wytrzepać.

Ochędóstwo, czystość, porządek, schludność; strój, ozdoba, ubranie.

Ochlapywać, forma dok. Ochlapać; obryzgiwać płynem, błotem; o. ś., obryzgiwać się.

Ochlapły, Ochlapnięty, Oklapły, Oklapnięty, obwisły, opadły; (o człowieku) zniechęcony, apatyczny.

Ochlapnąć, Oklapnąć, zwisnąć, opaść; stracić energję, zniechęcić ś., stać ś. apatycznym.

Ochlastać, oćwiczyć, osmagać; o. ś., ochlapać ś.

Ochlęta, roślina z rodziny motylkowatych.