Murawa, Murawnik, miejsce trawą porosłe; trawa, pokrywająca pewną przestrzeń gruntu.
Murek, łć., mały mur, niewysoki; małe przymurowanie przed piecem a. obok pieca; wybrzeże kominka, gzyms; framuga w murze; komin, piec do chleba; rodzaj gry towarzyskiej.
Murena, łć., ryba koścista, węgorzowata (fig.).
Murgrabia, nm. — p. Burgrabia.
Murkotać, Murgotać, Murmotać, mruczeć, mamrotać, szemrać.
Murłat, nm., belka na murze, na której spoczywają wiązania dachu i belki powałowe.
Murmajster, nm., starszy mularz.
Murog, błr., siano najlepszego gatunku z łąk suchych, położonych między gruntami uprawianemi.
Murołom, wielka armata do ostrzeliwania fortec, rzucająca bomby 48-funtowe.
Murować, łć., budować coś z cegły, z kamieni, spajając je wapnem a. gliną; m. ś., wznosić dla siebie zabudowanie murowane.
Murowaniec, budynek murowany, chata murowana; karczma.
Murowany, łć., zrobiony z muru (dom m.); murami opatrzony, warowny; przen., mocny, trwały; m. interes = pewny, niezawodny.
Murówka, nm., pospolita cegła do murowania; gatunek jaskółki, gnieżdżącej ś. przy murach.
Murrina, Murryńskie naczynia, kosztowne naczynia, mieniące ś. różnemi barwami, cenione przez starożytnych Rzymian, prawdopodobnie były robione z agatu a. z sardoniksu.
Mursz, Morsz, nm., butwienie, gnicie, rozkład; drzewo butwiejące a. zbutwiałe; łąka torfowa.
Murszeć, nm., butwieć, próchnieć, psuć się.
Murszywy, Murszaty, zbutwiały, spróchniały, zgniły (m. drzewo); grunt m. = obfity w próchnicę, próchnicowaty.
Murza (mur-za) tat. — p. Mirza.
Murzać (mur-zać), tat., morusać, brudzić, walać, plamić.
Murzak (mur-zak), tat., drobny szlachcic tatarski.
Murziasty, maści dereszowatej.
Murzyn, człowiek rasy czarnej, Negr (fig.); koń maści murzynkowatej, murzynek; m. roślinny = nazwa, dawana pewnemu gatunkowi palonego wodorostu, morszczynu pęcherzykowatego; w kartach (w lombrze) trzynaście kart pozostałych po rozdaniu, kupna; czarny jak m. = zupełnie czarny; biały m. = człowiek, który pracuje ciężko, jak niewolnik.
Murzynek, mały Murzyn, dziecko murzyńskie; koń maści murzynkowatej, murzyn; ptak z czarną głową.
Murzynka, kobieta z rasy czarnej; rodzaj rzodkwi o czarnej barwie naskórka; odmiana gruszy.
Murzynkowaty, przym. od Murzynek; m. maść = sierść koni przeważnie czarna, z niewielką domieszką białej.
Murzyński, przym. od Murzyn.
Mus, fr., gaz, wydzielający się z napoju gazowego; m., nm., powidła owocowe; konieczność, potrzeba, przymus.
Musat, tur., narzędzie stalowe do ostrzenia.
Musić, nm., zmuszać, przynaglać; m. ś., przymuszać się.
Musieć, nm., być przymuszonym, zniewolonym koniecznością, potrzebować; mieć powinność, obowiązek (z trybem bezok.) zda-
