wać ś. że..., być prawdopodobnym, że..., niezawodnie, zdaje ś, że... (musisz wiedzieć o tym; musiałem słyszeć, alem zapomniał = pewno słyszałem); musi być a. musi, przysł., przypuszczalnie, prawdopodobnie, niezawodnie.
Muskać, dotykać pieszczotliwie, głaskać, pieścić głaskając, gładkim robić, wygładzać, m. kogo po grzbiecie = bić, uderzać; m. ś., stroić ś., piększyć ś. (m. ś. przed zwierciadłem).
Muskaryna, łć., alkaloid, znajdujący ś. w grzybach muchomorach; używa ś. jako antydot w zatruciu atropiną.
Muskat, łć. — p. Muszkat.
Muskologja, łć., część botaniki o mchach.
Muskularny, łć., silny, mający silne muskuły.
Muskulatura, fr., mięśnie całego ciała a. jego części.
Muskuł, łć., mięsień.
Musnąć, lekko, pieszczotliwie dotknąć, pogłaskać; m. kogo po grzbiecie = uderzyć kogo; m. kogo po kalecie = zmusić do wydatku.
Muson, Musson, Monsun, arab., wiatr południowo-azjatycki, zmieniający co pół roku kierunek, w skutek niejednakowego ogrzewania ś. lądu i morza.
Musować, fr., burzyć ś., pienić ś., szumieć, wydzielać z siebie gaz.
Musowo, nm., koniecznie, nieodzownie, nieodbicie, nieodparcie, niezawodnie.
Mustang, ang., zdziczały koń na prerjach amerykańsk. (fig.).
Muster, nm., próba, okaz, wzór, rysunek.
Musterunek, nm., rewizja popisowych do wojska w celu orzeczenia ich zdatności; m. ekonomiczny = rewizja umundurowani i uzbrojenia.
Mustikjera, fr. — p. Moskitjera.
Mustra, nm., ćwiczenie żołnierzy w obrotach wojskowych.
Mustrować, nm., uczyć żołnierzy obrotów wojskowych; napominać, uczyć zachowania ś.; oglądać od stóp do głów, jak kto odziany i jak ś. zachowuje, krytycznie lustrować, oglądać.
Mustyk, fr. — p. Moskit.
Musujący, fr., imiesł. od Musować; m-e napoje = nasycone kwasem węglanym (wody gazowe, wino szampańskie).
Musułbas, tur., tkanina bawełniana, używana szczególniej do podszywania opończ i namiotów.
Muszaty koń, koń białej maści.
Muszczka, plasterek czarny na twarzy, używany przez kobiety zalotne dla dodania sobie wdzięku, muszka; w lm., loczki, filutki z włosów u kobiet.
Muszelka, nm., zdr., mała muszla (do tuszu, do farb); muszla, używana do podawania potraw (móżdżki w m-ach).
Muszir, arab., tytuł ministra i feldmarszałka w Turcji.
Muszka, drobna mucha; plasterek czarny na twarzy, używany przez kobiety dla dodania sobie wdzięku, muszczka; sztyfcik na lufie broni palnej, ułatwiający celowanie, wizjer, wizerek; odmiana gruszki.
Muszkat, łć., drzewo, hodowane w gorących krajach dla owocu, zwanego gałką muszkatową, tudzież powłoki, okrywającej ten owoc, zwanej kwiatem muszkatowym, muszkatowiec korzenny (fig.).
Muszkatel, łć., przednie wino z Włoch południowych, z zapa-
