Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/700

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Łuza, fr., torebka w bilardzie, do której wpada kula.

Łyczak, powróz z kory sitowia a. łyka; tkanina z włókien konopnych; pogardl. mieszczanin, mieszczuch, łyk.

Łyczanka, Łyczka, mieszczka.

Łyczany, Łykowy, z łyka wyrobiony.

Łyczek, mieszczuch.

Łyczko, zdr. od Łyko; od ł-a do rzemyczka = od drobnego występku przechodzić do większych przewinień.

Łyda, tylna mięsista część nogi pomiędzy kolanem a stopą (fig.) (zdr. Łydka).

Łydkowy, przym. od Łydka.

Łyk, pogardl., mieszczanin, mieszczuch.

Łyk, przesunięcie ś. pokarmu z jamy ustnej do przełyku i żołądka, łyknięcie, haust (wypić jednym ł-iem = odrazu, duszkiem).

Łykać, płyn, pokarm przesuwać mechanicznie z jamy ustnej przez przełyk do żołądka; wypijać, połykać; upijać ś.; ł. ślinkę = mieć na co apetyt, oblizywać ś.

Łyknąć, nied. Łykać, posp., wypić trochę, połknąć; wypić jednym haustem, duszkiem; upić ś.

Łyko, tkanka komórkowata włóknista, leżąca między korą a bielem drzewa, zamieniające ś. w słój drzewny; powróz z ł-a; w lm., więzy, pęta (pójść w ł-a = dostać ś. do niewoli); sidła, sieci, samotrzask; ryzy, karby, rygor; drzeć ł-a = korzystać ze sposobności, wyzyskiwać kogoś; wilcze ł.p. Wawrzynek, roślina.

Łykosz, roślina z rodziny łykoszowatych, różnolist.

Łykowacieć, stawać ś. twardym, łykowatym (o roślinach), parcieć.

Łykowaty, podobny do łyka, twardy, włóknisty.

Łyktus, dużo łykający, pijak.

Łypać, dok. Łypnąć; poruszać szybko oczami z powodu ciekawości, zerkać, spoglądać z podełba, spoglądać na różne strony, błyskać oczami.

Łys, miejsce na głowie obnażone z włosów, łysina.

Łysekp. Łys; wół, pies z plamą białą na czole; niejednemu psu ł. = wielu jest podobnych z nazwiska a. powierzchowności.

Łysica, wysoka i stroma góra, nagi szczyt.

Łysieć, tracić włosy na głowie, stawać ś. łysym; linieć (o zwierzętach); przen., świecić ś. z powodu łysiny.

Łysina, miejsce łyse na głowie, o koniu = gwiazdka, strzała biała na czole; przen., miejsce przerzedzone, gołe (zdr. Łysinka).

Łyskp. Błysk.

Łyska, ptak podkasały z rodziny derkaczy (f.); klacz łysa.

Łyskaćp. Błyskać; świecić; ł. oczami = rzucać groźne spojrzenia.

Łyskanie, świetlne migotanie, błyskanie, błyskawica.

Łyskawicap. Błyskawica.

Łyskliwy, rzucający błyski, połyskliwy.

Łysnąćp. Błysnąć.

Łysowaty, trochę łysy.

Łysy, o ludziach: pozbawiony włosów na głowie; o zwierzętach: mający białą plamę na czole; nagi, goły, nieporosły ł. góra = niezarosła drzewami; znają ś. jak ł-e konie = rozumieją ś., nie mówiąc do siebie; rzecz., ł. (ł-a), człowiek (kobieta) ł. (-a).

Łyszczak, Łuszczak, potoczna nazwa pierwiosnka łyszczaka; w min.p. Mika.

Łyszczec, Łyszczyca, roślina z rodziny lepnicowatych, gipsówka, waplinek.